UNCOMMITED SPACIAL TAXT.

เนื้อเรื่อง

เมื่อรถคันงามจอดที่ริมรั้วบ้านของเธอ กรีนแลนด์ได้สวมกอดเขาอีกครั้งอย่างหวงแหน จิโลลูบหัวเธออย่างอ่อนโยน เธออยากขอบคุณอีกครั้งที่ไม่ได้ขอให้เธอลืมเรื่องราวเมื่อคืนนี้ไปแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากเก็บไว้เป็นความสัมพันธ์ลับๆ เธอและเขาตกลงกันแล้วว่าจะไม่ให้ใครรู้เมื่อมีคนถามให้บอกไปขับรถเล่นแล้วหาที่พักผ่อนเพราะดึกมากแล้ว ส่วนเรื่องห้องที่อยู่ด้วยกันให้เหตุผลว่าเธอกลัวผี จิโลเปิดประตูรถให้เธอลง เมื่อเธอลงรถมีนักข่าวสังคมมารออยู่หน้าบ้านทั้งที่เธอผ่านการร้องไห้มาอย่างปวดใจแต่ก็แค่ระยะสั้นเธออยากร้องไห้ยาวๆบนเตียงนอนในห้องของเธอใจจะขาดแต่ก็ต้องยิ้มให้นักข่าวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนนี้เธอพอจะเข้าใจบรรดาอดีตแฟนเก่าขึ้นหน้าหนึ่งด้วยเหตุผลถูกเธอฉีกสัญญารักหวานแล้วว่าเป็นเช่นไร ทั้งที่เธอเป็นคนธรรมดาแต่เมื่อเธอเรียนโรงเรียนที่มีระดับเอกชนมีชื่อทุกอย่างในชีวิตเธอเปลี่ยนไปหมด เธอได้รับเลือกให้เป็นไอดอลในดวงใจของชั้นปีให้เข้าประกวดแทบจะทุกอย่างที่เกี่ยวกับความสวยความงามจากงานโรงเรียนกลายเป็นงานท้องถิ่นและประจำเมืองในที่สุด ผู้คนมากมายจึงรู้จักชื่อของเธอ เมื่อเข้าไปในบ้านพ่อกับแม่ที่ห่วงใยเธอยิ้มให้เธอ แล้วซักถามว่าเธอมีความสุขอยู่รึเปล่าเพียงแค่นั้นเธอก็บอกว่าจิโลเห็นเธอเป็นเพื่อนเท่านั้น ทั้งเขาและเธอไม่ได้ชอบกันอย่างที่ทุกคนลุ้นกัน พ่อกอดปลอบเธอที่พอจะเดาความรู้สึกของเธอได้ ส่วนแม่ได้ถามต่อว่าเมื่อคืนเขาทำอะไรเธอรึเปล่า เธอส่ายหน้าแล้วบอกว่าจิโลสุภาพบุรุษมาก เป็นอย่างนี้มาตั้งแต่เด็กจนป่านนี้ก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง ไม่มีทางใดที่เราจะพัฒนาให้เป็นคู่รักได้แน่นอน ใช่เธอคิดต่อในใจถ้าเธอไม่เริ่มก่อนเขาคงจะพาเธอมาส่งบ้านไปตั้งแต่เลยเที่ยงคืนแล้วนั่นแหละ เธอขอพ่อกับแม่ว่าอยากไปเที่ยวพักสมองเพราะว่านักข่าวคงจะกวนชีวิตเธอไปอีกหลายวันทำให้ทำงานไม่ได้แน่ๆ ที่เธอตกเป็นข่าวกับจิโลไฮโซหนุ่มที่ใครๆต่างหมายตาแต่ไม่เคยมีใครช่วงชิงหัวใจไปได้สักรายยกเว้นรีเบคก้า กับกรีนแลนด์ แน่นอนเธอไง เธอขอไปพ่อแม่ก็ตกลงให้เธอไปตามลำพังแล้วสัญญาว่าจะดูแลกิจการแทนเธอเอง

                กรีนแลนด์นั่งร้องไห้อยู่ริมกระจกในร้านอาหารติดชายหาดทะเลแถวญี่ปุ่นทั้งที่เข้าสู่ฤดูหนาวไม่มีใครมานั่งชิมบรรยากาศเหมือนเธอแน่ เพราะคลื่นลมแรงมาก เท่ากับสงบพอที่เธอจะทำอะไรไม่มีใครมาสนใจนั่นเอง เธอกลับเข้าห้องพักในโรงแรมมองตนเองในกระจกแล้วก็เห็นเด็กสาวถักเปียคนหนึ่งที่นั่งใต้ต้นไม้เพื่อคลายความร้อนที่เริ่มจะคลืบคลานเข้ามาในฤดูร้อนของโรงเรียนกวดวิชาด้านดนตรี และมันเป็นทำเลที่ดีที่เด็กสาวจะได้นั่งมองเด็กหลากหลายคลาสนั่งเรียนนั่งซ้อมไม่ไกลจากที่เธอนั่ง ใครที่เข้ามาในโรงเรียนนี้คงหนวกหูไม่น้อยแต่สำหรับเธอมันเป็นความครื้นเครงที่สนุกได้เห็นคนมีความสามารถหลายระดับอยู่ที่นี่ เธอฟังซิมโฟนี่หมายเลข7 นานเท่าไหร่ไม่อาจทราบได้ แล้วเห็นโน๊ตเพลงเปียโนมากมายปลิวว่อนทั่วสวนย่อม เด็กสาวเห็นเด็กผู้ชายที่น่าจะตัวเล็กกว่าเธอวิ่งเก็บเอกสารของตนกับกระแสลมที่เหมือนตั้งใจล้อเขาเล่นให้วิ่งตามไปมาจนเหนื่อย และแผ่นสุดท้ายมันหยุดอยู่ตรงปลายเท้าของเธอ เธอเอื้อมไปหยิบในจังหวะที่เด็กคนนั้นรีบวิ่งมาก้มเก็บศีรษะจึงชนกัน เด็กคนนั้นลูบศีรษะตนเอง กรีนแลนด์เองก็เช่นกันเธอยื่นคืนสิ่งสำคัญให้เด็กชายคนนั้นที่ทรุดลงนั่งข้างเธอด้วยความอ่อนล้าจากการวิ่งไปมาด้วยกระมังในความคิดของเธอเอง เธอเลยจึงถือโอกาสแอบมองของในมือเด็กคนนี้แล้วทักว่าเพลงอะไร เขารีบตอบอย่างร่าเริงยิ้มอย่างภูมิใจว่าตนแต่งเองเพื่อเป็นของขวัญให้กับวันครบรอบแต่งงานของพ่อแม่เขา เธอมองเด็กที่ผิวขาวซีดหน้าตาดีมีเพียงทรงผมที่กระเซอะกระเซิงปิดบังใบหน้าที่แท้จริงนี้ไว้การแต่งกายสะอาดมากและดูดีเพราะเป็นเสื้อผ้าที่เธอรู้จักว่ามันเป็นแฟชั่นในฤดูกาลนี้แต่ช่างขัดกับทรงผมที่เซอร์ไปหน่อย หรือไม่อาจเป็นหนุ่มกี๊ดล่ะมั้ง ด้วยความเข้าใจว่าเด็กกว่าเธอเลยยกผ้าเช็ดหน้าให้เด็กชายซับหน้าอย่างหวังดีเขายิ้มขอบใจเธอ เธอกล่าว่าขอให้เล่นเพลงนี้ได้ดีเยี่ยมสุดๆในชีวิตไปเลยนะก่อนจากไปเพราะเสียงตะโกนเรียกหาของคุณครูท่านหนึ่งที่มาล่าตัวเธอให้เข้าห้องซ้อมเสียที เธอเห็นเด็กหนุ่มคนนั้นอวยพรให้เธอโชคดีเช่นกัน

                กรีนแลนด์ถูกจับแต่งตัวให้สะอาดสะอ้านหลังจากกลับจากโรงเรียนกวดวิชาดนตรีเธอเก็บไวโอลินเข้าชั้นแล้วก็โดนขัดสีฉวีวรรณแล้วได้รับให้เป็นทูตตัวน้อยไปบ้านหลังใหญ่แห่งหนึ่งเพื่อมอบช่อดอกไม้และการอวยพรจากเธอที่เป็นสื่อกามเทพครั้งนี้ เธอมองบ้านหลังใหญ่ที่พ่อเธอขับรถมาส่ง ภารกิจกำลังมาถึงสาวใช้ชมว่าเธอเป็นเด็กน่ารักยิ้มสวยพอๆกับคุณหนูของบ้านหลังนี้ เธอได้กล่าวคำอวยพรพร้อมอบดอกไม้ให้ตามหน้าที่กับคุณนายและคุณผู้ชายของบ้านหลังรับประทานอาหารที่กำลังดำเนินมาถึงช่วงสุดท้ายที่ครอบครัวได้นั่งชมการมอบของขวัญจากลูกชายที่เธอว่าคุ้นหน้าพิกลเธอได้ยืนอยู่กับพ่อบ้านด้านหลังกำแพงเพื่อฟังเพลงที่เด็กคนนั้นบรรเลงคุณพ่อบ้านตื้นตันมากทีเดียว แต่เพลงบรรเลงได้ครึ่งทางคุณผู้ชายก็รีบไปโทรศัพท์เพื่อคุยเรื่องด่วนจากสำนักพระราชวังในฐานะทนายความของเจ้าหญิงที่อยากจะหย่ากับเจ้าชายหนุ่มทั้งที่อภิเษกสมรสได้เพียงสามปีเท่านั้น ส่วนมารดาที่รับโทรศัพท์อีกเครื่องได้รับข่าวพระอาการบาดเจ็บของเจ้าชายหนุ่ม ไม่กี่วินาทีจากนั้นคุณนายก็รีบวิ่งมาบอกพ่อบ้านให้จัดเสื้อผ้ากับอุปกรณ์ทางการแพทย์เตรียมไว้ในรถทันทีที่ไปเปลี่ยนชุด เสียงเพลงหยุดลงแล้ววิ่งมาหน้าประตูยืนอยู่ข้างเธอคือเด็กชายที่ได้มองแผ่นหลังของพ่อกับแม่ที่เดินขึ้นห้องไปแล้ว เด็กหนุ่มถอนหายใจพลางตัดพ้อว่าอีกแล้วก่อนเดินกลับไปเก็บเนื้อเพลงเข้าแฟ้ม พ่อของเธอเดินเข้าไปชมอย่างปลอบใจว่าคุณหนูเล่นได้ดีแล้วคราวหลังคงต้องมาขอฟังอีก เด็กหนุ่มส่ายหน้าปฏิเสธบอกว่าจะไม่เล่นอีกแล้วล่ะเพราะนับจากวันพรุ่งนี้ไปเขามีกำหนดการเรียนพิเศษกับบรรดาอาจารย์จนตารางเต็มเอี๊ยดเลย เธอจำได้ว่าสีหน้าที่เธอเห็นว่ายิ้มแย้มต่อหน้าพ่อกับแม่ที่ยิ้มแย้มกลายเป็นหน้าเฉยชาเหมือนเป็นอย่างนี้อยู่เป็นนิจไม่แสดงความยินดียินร้ายออกมาเหมือนรูปปั้นที่ช่างแกะสลักจงใจให้เป็นเช่นนี้มานานแสนนาน เธอสงสัยว่าทำไมจึงต่างจากตอนที่ร้อนรนวิ่งเก็บเอกสารยังอารมณ์ดีกว่านี้อยู่มากผิดกับครอบครัวเธอที่ไม่ว่าจะสถานการณ์ใดเธอก็ยังยิ้มออกให้พ่อแม่เธอสบายใจ พ่อบ้านหลังจากส่งเจ้านายแล้วก็เรียกให้พ่อกับเธอไปถ่ายรูปกับคุณหนูของเขา เธอจึงได้ยินชื่อของน้องชายคนนี้ว่าจิโล

                กรีนแลนด์เสยผมและล้างหน้าให้เกลี้ยงเกลาจากคราบน้ำตาที่ยังหลงเหลืออยู่ออกหมดเป็นความทรงจำในวัยเด็กที่เธอได้รู้จักกับจิโล เธอนั่งเปิดอัลบั้มรูปครอบครัวที่เธอพกมาดูด้วยแก้เหงา รูปที่ฉายความอ่อนเยาว์ของเธอที่ตัวสูงกว่าจิโลที่สูงเพียงหัวไหล่เธอเท่านั้นเอง เด็กสาวที่แต่งตัวด้วยชุดกระโปรงบานธรรมดาผิดกับเด็กชายที่ใส่ชุดทักซิโด้เต็มยศ เธอเดาว่าคงเป็นพ่อบ้านหรือสาวใช้ที่จัดการให้เขา ใบหน้านิ่งเฉยที่แสนคิดถึงป่านนี้ชายหนุ่มกำลังทำอะไรอยู่นะ เธอเอนตัวลงบนเตียงนอนแล้วคลุมผ้าห่มปิดทั้งตัวแล้วหลับไป ในความฝันเป็นเพียงในเทอมถัดมาจากเรื่องเนื้อเพลงนั้นเป็นการทักทายกันของคนในห้องคือเธอที่ได้เข้าโรงเรียนใหม่จากการที่พ่อแม่เธอเล็งเห็นว่ามันใกล้บ้านกว่าโรงเรียนรัฐ วันนั้นเธอได้พบกับจิโลที่พูดน้อยในกลุ่มเพื่อนของห้องเรียน เธอทักเขาด้วยรอยยิ้มแต่จิโลตอบรับด้วยการพยักหน้าเท่านั้นเอง เธอเลยจับสังเกตเขามาตลอดว่าอะไรที่ทำให้เขาเปลี่ยนไปหนอ สองปีต่อมาเธอตัวเตี้ยกว่าจิโลแล้วแม้จะยังคงเกาะกลุ่มเรียนด้วยกันมาเขาก็ยังรักษาระยะห่างจากทุกคน มีเพียงรีเบคก้าที่กล้าสารภาพรักกับเขาแล้วเขาก็ตอบตกลงอย่างง่ายได้ว่า ‘ยินดี’ เธอเหมือนหูฝาดและตาฝาดด้วยพอๆกับเพื่อนทั้งห้องที่ได้รู้เห็นข่าวนี้ คุณหนูรีเบคก้าได้ใจคุณชายจิโลไปเสียแล้ว เธอเหมือนย้อนถามตัวเองว่าที่พยายามขอให้พ่อแม่เชื่อในเหตุผลที่อยากมาเรียนที่โรงเรียนใกล้บ้านแห่งนี้เพื่อการเข้าสังคมที่ดีกว่าทั้งกิริยาท่าทางการวางตัว และการที่เธอยอมขัดสีฉวีวรรณบำรุงผิวบำรุงสมองตั้งใจเรียน ตั้งใจยอมออกกิจกรรมต่างๆก็เพื่อให้จิโลสนใจและอยู่ใกล้ๆมันไม่มีความหมายเลยนอกจากเธอจะได้ภูมิความรู้ติดตัวกลับไปเท่านั้น ส่วนหัวใจเธอยังคงเฝ้ารอเขาเช่นเดิม เธอจึงเริ่มตัดใจจากจิโลแต่ก็ขอได้เห็นได้มองต่อไปก็พอ กรีนแลนด์เปลี่ยนผู้ชายที่จีบเธอไปเรื่อยๆเพื่อให้ลืมจิโลแค่ชั่วคราวก็ยังดี

                พ่อบ้านที่ทำความสะอาดห้องรับรองแขกได้ปัดฝุ่นกรอบรูปของนายน้อยที่ดูคมคายหน้าตาไม่กังวลเท่าตอนนี้ที่รับน้ำชาอย่างใจลอยไปยังรูปกิจกรรมของโรงพยาบาลที่มีเด็กๆล้อมรอบรวมถึงพยาบาลและอาสาสมัครที่ไม่ได้มาเยือนโรงพยาบาลนับแต่วันนั้นก็ผ่านมาเกือบเดือนแล้วเพราะไปพักผ่อน จิโลก็อยากทราบเช่นกันว่าเธออยู่ที่ไหนถึงจะได้ตัวแทนอาสาสมัครมาร่วมงานด้วยหลายคนอยู่แต่ก็อดนึกถึงผู้นำที่เรียกร้องการทำเพื่อสังคมไม่ได้ อาจเป็นน้ำตาที่คลอคลองหรือการที่เขานึกเรื่องทั่วไปมักมีเธอที่เหมือนเป็นวิญญาณร้ายหลอกหลอนในจิตใจมาด้วยเช่นกัน พอทบทวนแล้วยามได้ใกล้เธอก็สบายใจดีไม่ต้องคอยวางตัวมากเท่ากับคู่สนทนาคนอื่นเลย เธอรู้จักเขามานานมากพอที่ไม่ต้องทำตัวมากพิธีการให้เสียเวลา เธอมักมองเขาก่อนเสมอทุกครั้งที่เขามองไปด้วยความบังเอิญแต่ตอนนี้มองไปไม่มีเลดี้กรีนแลนด์เลยสักตอน วันที่เขากลับเข้าบ้านมาทุกคนในบ้านต่างร่วมลุ้นเรื่องของเขาแต่เขาวางเฉยมาตลอดทุกคนจึงต้องโทรศัพท์ไปเช็คกับทางโรงแรมที่เขาพัก แต่ก็ไม่มีข้อมูลอะไร มารดาของเขาถึงกับนัดวันพบจิตแพทย์เพื่อให้ทราบว่าเขายังชอบผู้หญิงอยู่หรือไม่ คำตอบที่ได้คือปกติทุกอย่าง ทำไมถึงยังทำเฉยเมยกับผู้หญิงที่สวยที่สุดในเมืองสวนสวยได้ลงคอ สาวใช้ในบ้านเริ่มหาผู้ชายหน้าตาดีด้วยการเปิดช่องไอเลิฟแฟชั่นทีวีให้นายน้อยดูแล้วสังเกตอาการของเขาอยู่หลายชั่วโมง แต่ก็เหมือนเดิมคือปกติ พ่อบ้านหยุดมือที่ทำความสะอาดแล้วเดินไปรินน้ำชาเพิ่มให้จิโล พรางเปรยว่าคิดถึงคุณกรีนแลนด์ จิโลเก็บหนังสือบนโต๊ะแล้วบอกพ่อบ้านว่าเขาจะออกไปเดินเล่นในสวนคงจะดีกว่ามีคนคอยจับคู่ให้เช่นนี้ สาวใช้รีบนำกรอบรูปใหม่มาให้พ่อบ้านเป็นรูปเต้นรำที่ดูสง่างามและเหมาะสมจะเป็นคู่ชีวิตเสียด้วยเสียแต่ว่าตอนนี้บุคคลในรูปต่างไปกันคนละทิศละทางเสียแล้วพ่อบ้านจึงนำไปตั้งบนโต๊ะหนังสือในห้องรับรองแขกแทน

                ‘คุณไม่เคยทานของข้างทางนี่นาคงไม่สะดวกเท่าไหร่ แต่ว่าฉันถนัดร้านข้างทางพวกเพื่อนๆคุณเองก็ทานออกบ่อยนะคะมีแต่คุณที่กินพอเป็นพิธี คุณรู้ไหมว่ามันทำให้พ่อครัวแม่ค้าที่ตั้งใจทำออกมาเนี่ยเขาเสียใจที่คุณทานไม่หมดนะ’ จิโลจ้องไส้กรอกร้อนๆที่กำลังถูกวางในขนมปังที่เขาเลือกมารับประทานยามพักในเวลางานเช่นนี้แล้วเขาจำได้ว่าตอบเธอไปว่าผมขอโทษแต่เธอหัวเราะให้กับเขาพรางบอกว่าคุณต้องแก้ตัวใหม่ด้วยการกินมันให้หมดแทนคำขอโทษต่างหากถึงจะถูก จิโลมองผู้คนที่เดินขวักไขว่แล้วนั่งลงที่ม้านั่งกินมันจนหมด กรีนแลนด์วิ่งเข้ามาให้เขาคิดว่าเธอนั่งดูเขากินอยู่ข้างๆกันอีกแล้วดีที่ว่ามันเป็นแค่ความรู้สึกไม่ใช่เธอตัวเป็นๆ จิโลสลัดความคิดทั้งมวลทิ้งแล้วเดินเข้าห้องตรวจโรคในแผนกอายุระกรรม คราวนี้เขาต้องตกใจกว่าเมื่อรีเบคก้านั่งถอนหายใจเพียงลำพังรอเขาอยู่นานพอสมควร เธอบอกว่าปวดหลังมาหลายวันแล้ว จิโลเลยต้องตรวจด้วยมือสัมผัส จากนั้นจึงส่งเธอไปตรวจด้วยเครื่องสแกนแทนเพื่อหาความแน่นอนอย่างที่เขาคิดรึเปล่า เธอจับมือเขาแล้วถามว่าเป็นอะไรรึเปล่า จิโลยิ้มให้เธอหลังดูแผ่นฟิมล์แล้วบอกว่ามีพังพืดบริเวณสันหลังผ่าออกก็ไม่ไปกดทับเส้นประสาทแล้วหายแน่นอน เธอพยักหน้าแล้วรับบัตรนัดวันเข้ารับการผ่าตัด ก่อนไปเธอกอดเขาไว้แล้วบอกว่าฉันเชื่อฝีมือหมอมือหนึ่งอย่างนายนะจิโล แฟนของรีเบคก้าเดินมาโอบบ่าแล้วพากันเดินออกจากห้องตรวจไป เขามองตามอย่างเป็นห่วง

                กรีนแลนด์นั่งกินซูชิกับเหล้าสาเกมองผู้คนที่เดินเข้าออกร้านพลันสังเกตว่ามีแต่คนจ้องเธอ คงใช่เธอเป็นคนต่างชาตินี่นาเธอเลยรีบออกจากร้านมาเดินรับลมหนาวอย่างเหงาหงอย เธอซื้อโปสการด์ที่ให้ปั๊มตราไปรษณีย์เองเป็นของฝากอยู่หลายใบเผื่อว่าจะได้นำกลับไปประดับห้องตนเอง เพื่อให้ระลึกถึงการมาเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำจากการรักเขาข้างเดียว ว่ามันคุ้มไหมกับการมาไกลถึงอีกซีกโลกหนึ่งและนำไปฝากใครอีกหลายๆคนที่กำลังเป็นภาพตีกันยุ่งในหัว อย่างน้อยหนึ่งในนั้นเป็นจิโลชายหนุ่มที่ปฏิบัติกับเธออย่างเสมอต้นเสมอปลายไม่เคยเปลี่ยน แค่นึกถึงใบหน้าพลันก็เปลี่ยนความโหยหาเหงาๆเป็นแรงฮึดให้เธอต้องกลับไปเผชิญหน้ากับจิโลให้ได้โดยสภาพที่ไม่ได้ปวกเปียกแบบนี้ถึงจะถูก กรีนแลนด์เดินช็อปหาเสื้อผ้าใหม่ รองเท้าคู่ใหม่ กระเป๋าใบใหม่  เครื่องสำอางตัวใหม่ รวมถึงการบำบัดหน้าด้วยโคลนหมักที่ทางโรงแรมจัดไว้ให้เธอในฐานะระดับวีไอพีที่อดีตแฟนของเธอทำไว้ให้ตลอดชีพแม้จะเลิกรากันไปแล้วเขาก็ยังห่วงเธอเสมอเช่นกัน และมันคงเป็นความบังเอิญที่ทางโรงแรมโทรเช็คกับแฟนเก่าของเธอเขาจึงได้มาปรากฏตรงหน้าเธอเช่นนี้

                โทนิค ชายหนุ่มที่อ่อนโยนเสมอมองเธออย่างห่วงใย เขาพึ่งได้รับข่าวการมาเที่ยวพักผ่อนส่วนตัวของกรีนแลนด์จึงอยากรีบตามมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะอดีตแฟนสาวของเขาการมาเที่ยวคนเดียวเป็นเรื่องแปลกมากยิ่งในภาษาต่างถิ่นและวัฒนธรรมที่ไม่เหมือนกันสักเท่าไหร่ด้วยแล้ว ยิ่งทำให้โทนิคต้องรีบสั่งปิดประชุมและฝากงานให้รองประธานบริษัททำแทน เมื่อเขาได้เห็นหญิงสาวที่ทำสปาหน้าจนดูดีขึ้นมาแล้วก็อ้าแขนกว้างให้เธอ กรีนแลนด์มองน้ำตาคลอก่อนจะยิ้มและเดินเข้าไปอิงศีรษะอย่างเหนื่อยล้าและสวมกอดเขาไว้หลวมๆ โทนิคจึงเป็นฝ่ายกอดรัดร่างบางให้แน่นขึ้นเพื่อให้เธอเชื่อว่าเขาอยู่ตรงนี้กับเธอจริงๆ เขาคลายอ้อมกอดและถามเธออย่างตรงไปตรงมาว่าสารภาพรักจิโลไปแล้วเลยกลายเป็นอย่างนี้ใช่หรือไม่ กรีนแลนด์รู้ดีว่าไม่เคยปิดสายตาที่แอบชอบแอบรักจิโลต่อหน้าโทนิคได้เลยสักครั้งแต่ฝ่ายชายก็ยังอ่อนโยนกับเธอไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเธอแม้แต่ความสัมพันธ์สวาททั้งที่เป็นแฟนกันและตอนเลิกกันทั้งคู่ก็ยังมีความรู้สึกที่ดีให้แก่กันอยู่ เธอพยักหน้ารับแล้วชวนโทนิคไปหาอะไรทานเธอเดาได้ว่าเขาคงอยากให้เธอเล่าใจแทบขาดว่าเรื่องราวเป็นอย่างไร

                โทนิคมองโปสการ์ดที่เธอตั้งใจซื้อให้เขาและยังมีข้อความที่แฝงความห่วงใยจากเจ้าของที่ตอนนี้นอนหลับสนิทอยู่ข้างเขา เขาเอ็นดูเธอตรงนิสัยน่ารักเช่นนี้ โทนิคสั่งงานกับเลขาและลูกน้องที่บริษัทผ่านสไกป์ก่อนจะห่มผ้าให้กรีนแลนด์ได้หลับอย่างสบายใจแล้วกลับห้องพักของตนเอง รุ่งเช้าเขาชวนเธอไปดูสัตว์ทะเล กลางวันไปดูหนัง ตกเย็นไปดูละครโบราณ และเข้านอน เธอขอบคุณเขาทั้งวันจนเขาบอกให้เลิกพูดคำนี้แล้วแต่งหน้าให้เธอดูมีชีวิตชีวาอีกครั้งก่อนจะสวมรองเท้าคู่ที่เขาซื้อให้อย่างเบามือและช่วยเข็นกระเป๋าเดินทางกลับเมืองสวนสวยอีกครั้ง

                รูปในหน้าหนังสือพิมพ์เด่นหราของนักธุรกิจไฟแรงเพื่อนของจิโลคนหนึ่งเป็นข่าวดัง นั่นคือโทนิคที่ไปรับไปส่งกรีนแลนด์ที่ร้านดอกไม้กับที่ทำงานของเขาเอง จนลือกันว่ากลับมาคบกันอีกครั้งหลังจากมีข่าวด้วยกันเมื่อหลายปีก่อน จิโลปิดหน้าหนังสือพิมพ์แล้วจิบชาทบทวนในใจว่าเธอสบายดีซ้ำไปซ้ำมาแล้วอมยิ้ม ช่างเป็นภาพที่น่าผิดหวังของพ่อบ้านที่ได้เห็นว่าคุณหนูของเขาไม่สะทกสะท้านใดๆกับหนังสือพิมพ์ฉบับนี้ที่เขาจงใจวางไว้ใกล้ถ้วยน้ำชาทีเดียว จิโลลุกขึ้นเดินไปขึ้นรถทำงานตามปกติ แต่เมื่ออยู่ในห้องทำงานจิโลก็แทบจะอารมณ์สะดุดเมื่อสาวน้อยในข่าวมานั่งรอเขากับเด็กผู้ป่วยในอีกขโยง เธอหยิบซองโปสการ์ดยื่นให้เขารับไว้แล้วบอกเด็กๆว่าวันนี้จะมีอาสามาดูแลเด็กๆอีกคนหนึ่ง จิโลอยากถามเหลือเกินว่าที่เธอหายไปแล้วมีคนมาแทนอีกเป็นสิบคนก็น่าจะพอแล้ว แต่เมื่อไหร่เธอจะมาอีกยังไม่ทันได้เอ่ยปากถามสิ่งใดเพื่อนของเขาก็เข็นรถเด็กผู้ชายวัยสิบขวบมาทางหน้าประตู เขารำพึงว่าโทนิคคงคบกับกรีนแลนด์จริง นางพยาบาลต้อนเด็กๆไปทำกิจกรรมยามสายของวัน เธอเดินมาจูงมือเขาให้รีบเดินตามมาเล่นกันพวกเขา

                จิโลถามโทนิคว่ามาได้ยังไง เขาตอบแค่กรีนแลนด์ชวนมา จิโลถามอีกว่าแล้วนายไม่ไปทำงานหรอ เขาตอบว่าคนอื่นมีตั้งเยอะแยะสั่งงานไว้แล้วไม่ต้องกลัวว่าจะเสียงาน จิโลเลยยิ้มขอบใจที่เพื่อนมาเป็นอาสาสมัครวันนี้ ทั้งคู่มองกรีนแลนด์ที่ให้เด็กขี่หลังวิ่งแข่งกับนางพยาบาลและอาสาสมัครคนอื่น จังหวะที่วิ่งเข้าโค้งเธอเกิดสะดุดล้มหน้าคว่ำทำให้เด็กตกหลังแต่ไม่ได้รับบาดเจ็บมีเธอที่หัวโขกปูน จิโลก้าวเท้าไปก้าวหนึ่งแต่นึกได้จึงสะกิดไหล่เพื่อนให้รีบไปอุ้มเข้าข้างในโทนิคจึงได้สติรีบอุ้มไปปฐมพยาบาลคนหัวโขกพื้นเล่นอย่างกรีนแลนด์ ส่วนจิโลถอนหายใจโล่งอกที่พยาบาลบอกไม่เป็นไรมากนักแค่หัวโนสลบไป พอหันมามองรายชื่อคนผ่าตัดช่วงค่ำนี้เขากลับต้องถอนหายใจอีกเฮือกรีเบคก้ามาแอดมินตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เขามองกรีนแลนด์ที่มีโทนิคดูแลไม่ห่างแล้วเดินจากมาดูเอกสารต่อกับนางพยาบาลที่มาล่าลายเซ็นของเขา

                กรีนแลนด์โดนสั่งห้ามลุกจากเตียงจนกว่าจะได้ทานข้าวเที่ยงก่อน ซึ่งโทนิครู้ว่าเธอไม่ชอบอาหารโรงพยาบาลเท่าไหร่จึงได้นำไก่ทอดร้านข้างโรงพยาบาลออกมาจากเสื้อสูทตัวใน เธอหอมแก้มเขาแล้วรีบกินก่อนพยาบาลมาเห็นแล้วยกอาหารเที่ยงของตนให้โทนิคทานแทนตนเอง ซึ่งโทนิคก็ทานให้จนหมดเขาจึงได้หอมแก้มเธอที่ไม่ระวังตนเอง จิโลเดินมาดูอีกรอบแล้วสั่งให้ไปจีบกันที่อื่นเพราะเตียงโรงพยาบาลมีไว้รักษาคนไข้ทั่วไป ไม่ใช่โรคหัวใจเรื้อรังที่ติดเชื้อกระแสจิตเช่นตอนนี้ ทั้งคู่รีบทำใบหน้างอนใส่จิโลแล้วกลับบ้าน จิโลมองแผ่นหลังของเพื่อนอย่างโทนิคที่ดูจะปกป้องสาวร่างบางที่พยายามก้าวฉับๆอย่างไม่กลัวเกรงว่าตนเองพึ่งจะฝืนลุกมาต่อกรทางสายตากับเขาไปไม่กี่นาทีที่ผ่านมา ความรู้สึกชั่วครู่แว่บผ่านเข้ามาว่าเขาเองก็ทำได้ดีพอๆกับโทนิคถ้าเขารู้ว่าเธอชอบไก่ทอดมากกว่าอาหารผ่านการคิดมาจากแพทย์ผู้เชี่ยวชาญที่หาความอร่อยเทียบคงสู้ไม่ได้สักนิด

                รีเบคก้า และคาลีเย มองหน้าหมอหนุ่มที่ตรวจชีพจรของเธอแล้วไม่มีคำหลุดออกมาจากปากรูปกระจับนั่นสักคำนอกจากแววตานิ่งสนิทแต่ถ้าดูดีๆจะสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนที่มอบให้ทั้งคู่ จิโลยื่นเอกสารส่งคืนนางพยาบาลแล้วเธอก็รีบเดินออกจากไอซียูไป คาลีเยจูบหน้าผากแฟนสาวก่อนไปทำงาน เธอขอร้องให้จิโลช่วยอยู่เป็นเพื่อนเธอก่อน แล้วเขาก็ไม่ขัดอะไรหรือขัดไม่ได้เพราะความคุ้นเคยก็ไม่แน่ใจ เธอขยับมือที่เย็นเฉียบมาดึงชายเสื้อกาวน์ให้เข้ามาใกล้ๆ แล้วถามอย่างห่วงใยว่านายมีอะไรปรึกษาฉันก็ได้นี่นาอย่าเก็บไว้คนเดียวสิ เขายิ้มให้เธอแล้วบอกว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรนอกจากกลัวว่าเธอจะมีรอยแผลเป็นกว้างมากกว่าสิบเซนก็เท่านั้นเอง เธอจ้องตากลับทำให้เขาถอนหายใจแล้วยิ้มปุเลี่ยนส่งคืนก่อนเดินออกจากไอซียูมาลูบคางอย่างใช้ความคิดว่ารีเบคก้าคงจับจุดอ่อนของเขาได้อีกแล้วกระมัง

                โทนิคให้สัมภาษณ์ถึงความสัมพันธ์คลุมเครือของเขากับกรีนแลนด์เพียงว่ารอดูกันต่อไปไม่ได้ให้ความกระจ่างแก่นักข่าวแต่อย่างใด แล้วกรีนแลนด์ที่เข็นรถดอกไม้ก็ผ่านมาโบกมือให้เขาพอดีทำให้นักข่าวขอถ่ายภาพของทั้งคู่ เธอพยายามปฏิเสธแต่ก็ถูกต้อนอีกจนได้โทนิคขอโทษแทนนักข่าวเหล่านั้นแล้วช่วยเข็นรถดอกไม้ไปส่งสำนักงานที่ไม่ไกลจากร้านนัก ชาวเมืองต่างให้ความสนใจทั้งคู่ผ่านสื่อสิ่งพิมพ์และสื่อทางโลกออนไลน์ ตัวกรีนแลนด์ได้แต่กระอักกะอวนใจที่มีคนถามเรื่องของเธอกับเขาและพาดพิงไปหาจิโลจนโทนิคต้องช่วยพาเดินหนีไปอย่างเนียนๆเสียทุกที ทั้งสองไม่ได้รู้เลยว่ามีรถของบ้านจิโลขับผ่านทั้งคู่ไปอย่างช้าๆและตรงที่นั่งคนขับนั้นเป็นจิโลที่มองทั้งคู่หนีบรรดาชาวเมืองสวนสวยจู่โจมเขาเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด เมื่อทั้งสองคนเดินผ่านหัวมุมถนนไปแล้วนั้นเขาก็รู้สึกอยากจะตามไปดูต่อแค่เสี้ยววินาทีก็นึกถึงรีเบคก้าที่รอขนมหวานจากเขาอยู่ตอนนี้เขาหันหน้ากลับมาขับรถกลับโรงพยาบาล

                นายมั่นใจนะจิโลว่าไม่อยากปรึกษาฉันคนนี้ คำพูดของรีเบคก้าที่พูดขึ้นมาลอยกระทบหูคนฟังก็จริงแต่ไม่ตอบโต้มีติดจะเงียบเสียเท่านั้น เขาทำให้เธอเป็นฝ่ายพ่ายแพ้อีกครั้งในวันนี้ จิโลเข็นรถมาหยุดหน้าสนามหญ้าในโรงพยาบาลที่มีอาสาสมัครมากหน้าหลายตามากันอย่างคับคั่ง รีเบคก้าโบกมือทักทายเพื่อนบางคนที่เห็นเธอติดแง็กอยู่บนเจ้ารถเข็นที่มีคนเข็นหล่อมากก็อดแซวให้กรีนแลนด์สะดุดใจต้องเงยหน้ามามองทั้งที่เล่นกับเด็กสาวอยู่ แล้วลมหายใจของจิโลเหมือนจะผ่อนช้าลงเมื่อรีเบคก้าดึงเสื้อกาวน์ของเขาให้พากลับห้องพัก ปลายนิ้วมือนั้นยังคงนุ่มสายตาที่เคยอ้อนอย่างไรในอดีตตอนนี้ก็ยังคงเป็นเช่นนั้นไม่เคยเปลี่ยนเลยมีแต่เขาที่เปลี่ยน เขาลูบกลุ่มผมที่ทัดหูรีเบคก้าให้เข้ารูปแล้วจับรถเข็นกลับเข้าด้านใน กรีนแลนด์เองพึ่งจะทราบว่าอดีตแฟนสาวเพียงหนึ่งเดียวของคนที่เธอชอบเข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยาบาลวันนี้  และเมื่อจับตาดูทั้งคู่และยิ่งกลุ่มเพื่อนที่เริ่มเม้าท์อดีตวัยเด็กก็ทำเอาเขวไปและเซื่องซึมในที่สุดจนไม่เป็นอันทำงานนอกจากให้พ่อเธอมาเฝ้าร้านแทน โทนิคทราบเรื่องจากพ่อของเธอก็คุยสไกป์กับเธอเพื่อดูอาการที่น่าเป็นห่วงนี้ เธอไม่อยากตอบอะไรนอกจากบอกว่าเธอเห็นรีเบคก้ากับจิโลท่าทางคุยกันเป็นปกติจนดูสมกันดี โทนิคถามหญิงสาวว่าอยากให้ตนกลับไปหาไหม กรีนแลนด์ส่ายหน้าบอกว่าโทนิคอยู่อีกซีกโลกจะกลับมาตอนนี้จะเสียงานแค่เอาขนมมาฝากก็พอแล้ว เขาโบกมือให้เธอผ่านการสื่อสารข้ามโลกก่อนปิดคอมพ์ แล้วนั่งครุ่นคิดถึงหญิงสาวที่ไม่ได้เห็นตัวเป็นๆ กรีนแลนด์ไม่เคยลืมจิโลหรือกังวลที่ถ่านไฟเก่ามันจะคุกันหนอ

                กรีนแลนด์แอบมาดูรีเบคก้าที่ฝึกกายภาพบำบัดแล้วเห็นการเอาใจใส่ของจิโลที่คอยประคองอยู่ไม่ห่างและคาลีเยที่ให้กำลังใจแฟนสาวอยู่ไม่ไกลกันนัก เธอรู้สึกอิจฉาที่รีเบคก้ามีคนเป็นห่วงถึงสองคน จิโลมีความรู้สึกได้ว่ามีคนมองนอกประตูจึงให้พยาบาลและคาลีเยดูแลกันต่อส่วนตัวเขาเดินมาหยุดหน้าประตู กรีนแลนด์แทบจะหยุดหายใจเมื่อสบตากับเขาแล้วหัวใจก็เต้นโครมครามตอกย้ำอาการตื่นตระหนก เขายิ้มให้เธอแล้วตอบถึงอาการของรีเบคก้าว่าอีกไม่กี่วันก็กลับบ้านได้แล้วไม่ต้องเป็นห่วง เธอพยักหน้าเข้าใจจ้องตาจิโลอย่างอาวรณ์ เขารีบตอบว่าเขาไม่เป็นไรและรีเบคก้าก็มีแฟนที่ดีอย่างคาลีเยที่เป็นคู่หมั้นของเธอคอยดูแลอยู่แล้วด้วย เธอดึงชายเสื้อกาวน์เขาไว้แล้วชวนไปทานข้าวที่บ้านเธอ เขาละสายตาจากห้องกายภาพก้มมองกรีนแลนด์ที่ดูมุ่งมั่นและน้ำเสียงที่ดังเมื่อครู่ทำเขาจำได้ว่านี่คือตัวเธอ เธอรีบบอกให้พ่อบ้านไปทานด้วยกันก็ได้นะคะเขาคิดว่าเพื่อให้เป็นตัวกันชนหรือไม่ก็จะได้ดูไม่เสียหายละมั้ง กันเขาปฏิเสธเพราะพ่อบ้านเขาเอ็นดูกรีนแลนด์เป็นพิเศษ เขาลูบศีรษะกลมอย่างเข้าใจถึงอาการเป็นห่วงเขาเธอมองเข้าไปในแววตาของเขาแล้วรู้ว่าชายหนุ่มไม่ได้ปฏิเสธการชวนครั้งนี้ เธอจึงขอตัวกลับไปที่บ้านแล้วตอนเย็นเจอกัน

                กรีนแลนด์กุลีกุจอกับแม่ที่ตลาดเพื่อซื้อของสดกลับมาช่วยกันทำอาหารให้แขกพิเศษของบ้านได้ทานเย็นนี้ ทุกคนในตลาดต่างทักทายเธอและแม่อย่างเป็นกันเองและชักชวนให้ซื้อผลไม้หรือคุกกี้ไปด้วย บางร้านก็แถมผักให้เธอ แม่เธอบ่นอย่างอารมณ์ดีว่าเป็นเพราะเธอมาด้วยกันจึงได้ของติดไม้ติดมือมาจนเต็มตะกร้าทีเดียว เธอช่วยแม่ปรุงอาหารจัดโต๊ะรอและบอกถึงสาเหตุที่ชวนจิโลหนุ่มรูปปั้นเทพบนสวรรค์กับพ่อบ้านมาทานข้าว ไม่นานชายหนุ่มและพ่อบ้านจอดรถหน้าประตูรั้วไม้น่ารักของบ้านที่มีรสนิยมในการตกแต่งสวนสวยไม่เสียชื่อเจ้าของร้านดอกไม้ประจำเมือง พ่อกรีนแลนด์ออกมาต้อนรับแล้วชวนทั้งคู่คุยถึงงานเทศกาลปลายปีที่จะมีขึ้น ทั้งคู่มองรอบบ้านที่อบอวลไปด้วยโปสการ์ดจากทุกมุมโลก ทั้งคู่จำได้ว่า มาคราวก่อนก็ยังไม่เยอะขนาดนี้ คงเป็นตั้งแต่งานประจำเมืองคราวก่อนและเมืองที่ดูหดหู่เพียงกรีนแลนด์ไม่อยู่แค่เกือบเดือนกระมัง กรีนแลนด์วิ่งออกมาจากครัวบอกพ่อเธอว่าอาหารเสร็จแล้วอย่างปากค้าง เพราะไม่รู้ว่าแขกจะมาถึงแล้วตอนนี้ เธอรีบเอามือปิดปากแล้วยิ้มทักพ่อบ้านก่อนจะหายเข้าครัวไปล้างหน้าล้างตาให้หมดคราบสาวก้นครัว

                บรรยากาศในร้านดอกไม้ดูสดชื่นกว่าทุกวันเมื่อกรีนแลนด์ฮัมเพลงนกน้อยไนติงเกล และจัดดอกไม้ให้คาลีเยที่เตรียมไว้ให้รีเบคก้าที่ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วในวันนี้ ชายหนุ่มขบขันแล้วใจสั่นไปนิดเมื่อเธออุ้มช่อดอกไม้ส่งให้เขามันราวกับเขาได้รับดอกไม้จากนางฟ้าทีเดียว เด็กในร้านกระแอมไอให้เจ้าตัวได้สติและรีบออกจากร้านไปให้ทันเวลา โทนิคเห็นอาการที่เปลี่ยนแปลงไปจากวันก่อนที่เหมือนต้นไม้เฉาตายวันนี้กลับเป็นดอกไม้ที่เบ่งบาน เขาหอบหิ้วขนมหวานมาฝากเธอเป็นตะกร้าแล้วเธอก็หอมแก้มเขา แล้วโทนิคก็พาเธอไปเดินเที่ยวในห้างสรรพสินค้าเพื่อถามเกิดเรื่องดีๆอะไร

                เธออมยิ้มแล้วตอบเขาว่ารีเบคก้ามีคู่หมั้นแล้ววันนี้เธอพบแฟนของรีเบคก้ามาซื้อช่อดอกไม้เพื่อต้อนรับการกลับบ้านของแฟนสาว และจิโลมาทานข้าวที่บ้านเธอเมื่อวันก่อนที่เธอหวังปลอบใจเขา โทนิคพยักหน้าเข้าใจแล้วชวนเธอเข้าร้านเสื้อผ้าหาชุดใหม่ให้เธอได้ฉลองกับการกลับมาเป็นตัวเธอครั้งนี้หรือก็คือ เธอกับจิโลก้าวไปข้างหน้าในฐานะเพื่อนได้อีกครั้ง เธอยิ้มรับแต่ปฏิเสธสิ่งของพวกนี้ก่อนจะควงแขนชายหนุ่มเข้าร้านสปาเพื่อให้ชายหนุ่มได้พักผ่อนบ้างจะดีกว่า เขารู้สึกชอบหญิงสาวมากขึ้นไปอีกเมื่อเธอใส่ใจเขาเช่นนี้ แม้ว่าระดับความสัมพันธ์จากแฟนเก่าเป็นเพื่อนที่ห่วงใยและให้คำปรึกษาเสมอมาไม่เปลี่ยนแทนก็ตามที พ่อบ้านหยุดมองกรีนแลนด์ที่จูงมือโทนิคเข้าร้านสปาก่อนหันไปเดินตามคุณชายที่เลือกของให้คุณนายของบ้านอยู่ไม่ไกลกันและถามความคิดเห็นจากเขาเป็นระยะพลาง ในใจของพ่อบ้านเองกลับเป็นห่วงคุณหนูของเขาที่เพิ่งจะหายไข้ได้ไม่กี่วันตอนที่ต้องดูแลอดีตแฟนนี่เอง คราวนี้คงกลับไปป่วยเป็นไข้ใจอีกแล้วกระมังกับสาวที่มีดีกรีแรงสูงอย่างนางฟ้านางนี้ก็เป็นได้แต่จะเป็นไรเล่าในเมื่อเธอสามารถทำให้คุณหนูของเขาแสดงออกมาได้มากกว่าแต่ก่อน ถึงจะต้องเจ็บปวดเขาพ่อบ้านคนนี้จะอยู่เคียงข้างคุณหนูเอง

                จิโลนึกถึงหน้าใสๆที่ทำอาหารเย็นให้เขาทานถึงแม้จะมีอะไรที่ขาดๆเกินๆไปบ้างแต่ก็อร่อยในแบบที่เรียกว่าใส่ใจเขาและสายตาคนทั้งบ้านนั้นยังคงเป็นมิตรเสมอกับเขาไม่มีใครหวังให้เขากับเธอต้องมาจับคู่กันนั่นเป็นเรื่องที่ดี เพราะเขาและเธอจะได้ไม่อึดอัด จิโลโบกมือให้คาลีเยกับรีเบคก้าที่กำลังจะกลับบ้านหลังจากล่ำลากับเขาอยู่นาน จริงๆแล้วเขาเชื่อว่าอีกไม่กี่วันก็จะได้เจอกันอีกเพราะทั้งคู่ต้องจัดปาร์ตี้แน่นอน เธอดึงดอกลิลลี่สีชมพูมอบให้เขาหนึ่งดอกแล้วบอกว่าคนจัดดอกไม้ช่อนี้คงตั้งใจจัดเพื่อให้ใครบางคนแถวนี้จำได้มากกว่า รีเบคก้าแซวเขานั่นเองว่ากรีนแลนด์ชอบเขาและเขาก็เคยมีข่าวกับสาวน้อยรายนี้ในเรื่องซื้อช่อดอกไม้มาก่อน จิโลมองดอกลิลลี่ที่หอมในแจกันดอกไม้อีกครั้ง เร็วๆนี้เขาคงต้องชวนเธอไปเดินเล่นในสวนอีกสักครั้งตอนเธอมาเป็นอาสาสมัครคงจะดี เขาไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังยิ้มออกมาให้นางพยาบาลที่มาตามไปตรวจคนไข้เคลิบเคลิ้มเพียงไหน

                คนใช้สุมหัวกันดูข่าวเซเลบที่ขึ้นหน้าหนึ่งแล้วพ่อบ้านก็มาดึงหนังสือพิมพ์พับเก็บสั่งกำชับไม่ให้ใครพูดหรือเล่าอะไรทั้งนั้นเด็ดขาด บรรดาสาวใช้ต่างรีบตอบรับและวิ่งวุ่นหางานทำทันทีเพราะคุณหนูลงมาหาน้ำชาแล้ว พ่อบ้านรีบชวนคุณชายดูทีวีแต่คุณชายส่ายหน้าบอกอยากได้หนังสือพิมพ์ในมือพ่อบ้านมากกว่า และสายตาที่นิ่งเฉยนั้นทำให้พ่อบ้านปฏิเสธไม่เคยได้สักครั้ง จิโลอ่านพาดหัวข่าวถึงคู่รักเข้าร้านสปา แล้วก็เอ่ยปากบอกว่าน่ายินดีที่กรีนแลนด์ดูแลเพื่อนเขาเป็นอย่างดีและโทนิคก็เป็นสุภาพบุรุษไม่มีทางทำอะไรที่เสื่อมเสียต่อเธอแน่ พ่อบ้านอยากจะเถียงเสียเหลือเกินว่าถ้าเสียหายใครเขาจะมาป่าวประกาศกันเล่าทำไมคุณหนูเขาไม่อยากให้เธอใส่ใจตนบ้างหรือไรกัน จิโลเปรยกับพ่อบ้านอีกว่าเร็วๆนี้ต้องไปงานปาร์ตี้ที่โรงแรมงานของรีเบคก้ากับคาลีเยโดยมีเงื่อนไขว่าต้องพาคู่ไปด้วย เขาอยากให้พ่อบ้านโทรบอกนัดน้องสาวลูกพี่ลูกน้องกันมาด้วย

                ในงานเลี้ยงกรีนแลนด์ควงแขนโทนิคเข้างานมาทำให้เจ้าภาพอดผิดหวังในนาทีแรกไม่ได้ ยิ่งเห็นจิโลมากับจิวแนลีน ญาติผู้น้องของจิโลยิ่งขัดใจได้แต่จับทั้งสองฝ่ายนั่งโต๊ะเดียวกัน โดยให้กรีนแลนด์นั่งตรงกลางระหว่างชายทั้งสองคน ทั้งสี่คนทักทายเพื่อนฝูงของตนเองก่อนแยกตัวไปเจอเพื่อนแหลือเพียงจิโลที่นั่งมองคนในงาน รวมถึงการถึงเนื้อถึงตัวของบรรดาแฟนเก่ากับกรีนแลนด์ที่คุยกันปกติทุกคนจะมีบางคนที่แฟนหวงก็พยายามดึงออกห่างกรีนแลนด์ ใช่แล้วไม่มีใครอยากเทียบรัศมีกับเธอเท่าไหร่เพราะมักจะมีฟีโรโมนที่ทำให้ปั่นป่วนใจเสียทุกรายที่จิตอ่อน ชุดสีน้ำเงินเข้มที่ทิ้งตัวลงมาถึงครึ่งเข่าผ่าข้างถึงสะโพกเป็นอะไรที่ยากจะหยุดมองเรียวขานั้น เขาสังเกตว่าเพื่อนเขาบางคนเริ่มมีปัญหาเสียแล้วเมื่อเสียการคุมสติปล่อยให้เบลอและบ่นเสียดายที่ไม่ยอมง้องอนกรีนแลนด์ไว้ กรีนแลนด์ก้มลงเก็บกระเป๋าถือที่ทำหล่น ยิ่งทำให้คนทั่วงานหายใจหายคอแทบไม่ทัน เนินอกมีประกายระยิบระยับจากกากเพชร ไหนจะแผ่นหลังที่ไม่มีอะไรปกปิดนักนอกจากตัวชุดที่คล้องช่วงหัวไหล่ทั้งสองด้านเท่านั้นเองนอกนั้นก็ผ่าถึงค่อนเอวแล้ว งานเต้นรำแบบคลาสสิคนี้โทนิคได้ขอเธอเต้นรำเป็นคู่รองต่อจากคู่เจ้าภาพ นักข่าวเก็บภาพกันจนสายตาพล่าเลือนกันเลยทีเดียว จิวแนลีนชื่นชมพี่ชายของเธอที่ไม่ได้สะทกสะท้านแสงแฟลชนั้นและนำเธอได้ถูกจังหวะแถมยังใส่ใจเธอที่ตื่นเต้นกับบรรดาคนดังมากมายที่มากระทบไหล่ทักพี่กับเธอขณะเต้นรำอยู่นี้ด้วยซ้ำไป เมื่อต้องเวียนเปลี่ยนคู่นั้นรีเบคก้าอดถามจิโลไม่ได้ว่าทำไมไม่ชวนนางฟ้ามางานนี้ เขาจึงเอ่ยว่าเดี๋ยวจะติดกับแผนใครบางคนเข้าเสียก่อน รีเบคก้าทำหน้าง้ำหน้างอใส่แล้วบ่นว่าไม่เสียดายเหรอเพราะเธอรู้มาตั้งนานแล้วว่ากรีนแลนด์ชอบชายหนุ่ม เขาส่ายหน้าให้เธอและยืนยันว่าเป็นเพียงเพื่อนกันเท่านั้น เขายังไม่อยากมีใครทั้งคู่หันไปมองบรรดาชายมีคู่ทั้งหลายที่สลัดแฟนตนมาขอเต้นรำกับกรีนแลนด์แล้วเกิดเสียงดังขึ้น ทั้งคู่หยุดเต้นแล้วออกจากฟลอร์เพื่อรอชมว่านางฟ้าจะจัดการอย่างไรและโทนิคที่จิบค๊อกเทลก็ดูไม่ทุกข์ไม่ร้อนใจใดๆด้วย ทั้งหมดจึงหยิบค๊อก เทลขึ้นจิบ กรีนแลนด์จึงให้ผู้ชายทั้งหมดยืนเป็นวงกลมและพลัดคู่กับเธอคนละหนึ่งโค้งหมุนตัวคนละหนึ่งรอบแล้วเธอก็ขอตัวมานั่งพักแทน เธอถอนหายใจโทนิคซับหน้าให้เธอก่อนเดินไปหาเครื่องดื่มเย็นๆให้ รีเบคก้าชมเธอที่ดึงความสนใจไปได้เยอะเลยวันนี้ จิโลส่งผ้าเช็ดหน้าให้เธอซับต่อแล้วเอ่ยลากลับบ้าน จิวแนลีนโบกมืออำลาแล้วรีบควงแขนพี่ชายออกนอกงานไป รีเบคก้าหันมามองนางฟ้าที่มองตาละห้อยอยากจะเดินไปหากระมัง แต่เธอคงช่วยอะไรไม่ได้ในเมื่อเพื่อนเธอทั้งคู่ยังจับผิดฝาผิดตัวอยู่อย่างนี้

                กะละมังที่เต็มไปด้วยน้ำแข็งและเท้าของกรีนแลนด์เองก็ถูกซุกตัวอยู่ในนั้นเธอนั่งหลับตาเพื่อคลายความเจ็บปวดจากส้นสูงสี่นิ้วที่บีบเท้าเธอจนปวดบวมแดงอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้จากการหักโหมเต้นรำบนฟลอร์ยันจบงานเลี้ยงเมื่อคืน และเมื่อเธอลืมตาขึ้นมาก็ดึงผ้าเช็ดหน้าที่เป็นของจิโลสีฟ้าอ่อนมาดูต่างหน้าเจ้าของอย่างคิดถึง เธอแค่แสดงตัวตนว่าเธอไม่เป็นไรแม้เขาจะปฏิเสธการคบหากับเธอมาได้สองเดือนแล้วก็ตามความคิดถึงก็ยังลอยวนเวียนอยู่ดี และยิ่งต้องสะดุ้งเมื่อมีมืออุ่นของใครบางคนจับข้อเท้าเธอ ฉันคงตาฝาดใช่ไหมตอนนี้ จิโลรีบส่ายหน้าบอกว่าเธอไม่ได้ฝันกลางวันเสียหน่อย พ่อของเธอต่างหากที่ตามเขามาดูอาการลูกสาวที่นั่งบ่นโอดครวญอยู่ว่าเจ็บเท้าจัง แล้วคุณไม่ทำงานเหรอ จิโลมองตากลมโตของหญิงสาวแล้วบอกว่าเข้าเวรตอนค่ำ เธอส่งผ้าเช็ดหน้าคืนให้เขาทันที จิโลดันมือเธอกลับไปไว้ที่ตักบอกว่าเก็บไว้ก็ไม่เป็นไรเพราะเขาเองก็มีผ้าเช็ดหน้าเยอะแยะให้เธอไว้ซับน้ำตาต่อจากนี้ไปดีกว่า เธองงได้ไม่นานกับคำเปรยนั้นเมื่อจิโลยกเท้าเธอไปไว้บนตักเขาที่ต่ำกว่าแล้วกดจุดนวดเคล้นให้เธออย่างไม่ปราณีจนโอดครวญไม่เป็นภาษา เธอทำหน้างอนใส่เขาแต่เขาก็หาได้ใส่ใจไม่ยังคงนวดให้เธอไปเรื่อยๆจนผ่านไปครึ่งชั่วโมงถึงได้ทายาแล้วพันผ้าไว้ให้ทั้งสองข้าง แล้วขอตัวไปล้างมือและเก็บกะละมังให้เธออย่างไม่ถือตัวในฐานะคุณชายเลย เธอถามเขาเมื่อเขากลับมานั่งตรงข้ามเธอในระดับเดียวกัน คุณทำแบบนี้ทำไม เราไม่ได้รักกันนะอีกอย่างฉันกำลังตัดใจจากคุณอย่างจริงจังอยู่คุณเองก็น่าจะรู้นี่นา ยิ่งคุณทำแบบนี้แล้วเมื่อไหร่ฉันจะมองคุณแล้วไม่คิดเข้าข้างตัวเองได้ล่ะ

                จิโลนั่งเงียบไปสักครู่ก่อนตอบว่าไม่ต้องคิดอะไรมากนักเขามาทำตามหน้าที่ในฐานะหมอ อีกอย่างเขาทราบดีว่าเธอกับเพื่อนเขาโทนิคกำลังดูใจกันอยู่ ขอให้สบายใจได้ กรีนแลนด์มองคนมองโลกในแง่ดีซื่อใสไม่คิดเข้าข้างตนเองของชายหนุ่มแล้วก็ถอนหายใจ จริงสินะกี่ปีต่อกี่ปีจิโลไม่เคยหวังอะไรเลยจากเธอและเป็นคนคิดไม่ซับซ้อนเสียด้วย คุณหมอหนุ่มเก็บกระเป๋ายาแล้วนั่งคุยเป็นเพื่อนเธอตลอดบ่าย แล้วยังนัดกันไปดูต้นไม้ที่เมืองข้างๆอีก เธอขอร้องให้เขาพาไปตอนช่วงอากาศดีวันไหนก็ได้เพราะเธออยากไปกับเขานั่นเอง จิโลเองก็ตอบรับคำร้องนี้ก่อนสัญญาว่าจะให้พ่อบ้านทำตะกร้าปิกนิคให้

                จิโลบอกพ่อบ้านให้เตรียมข้าวของสำหรับสองที่ที่ริมทะเลสาบของเมืองใกล้ๆกันในวันมะรืนนี้ พ่อบ้านอดสงสัยเอ่ยปากถามคุณหนูของเขาว่าไปกับใครไม่ได้ เพราะคุณหนูของเขาไม่ชอบไปกับคนนอกบ้านยกเว้นเพียงแต่คนพิเศษที่คุณหนูของเขาจะยอมตามใจ อย่างรีเบคก้า พ่อบ้านได้ภาวนาในใจว่าคงไม่ใช่หล่อนที่ทำคุณหนูอยากไปนั่งอภิรมย์ดูทะเลสาบหรอกหนา นางฟ้าของลุงเธออยากไปฮะ จิโลยิ้มเมื่อเอ่ยถึงนางฟ้าแล้วเข้าห้องอาบน้ำไป พ่อบ้านอดกระโดดโลดเต้นไม่ได้รีบวิ่งไปหาแม่ครัวและสาวใช้ให้เตรียมของที่เหมาะกับนางฟ้าของเมืองนี้อย่างพิถีพิถัน สาวใช้แลคนงานในสวนต่างอดดีใจไม่ได้เช่นกันที่จิโล คุณชายของบ้านเริ่มจะสร้างสัมพันธ์ที่ร้างไปสองเดือนให้ขยับใกล้ความฝันของพวกเขาทั้งบ้านถึงคราวที่คุณชายสนใจผู้หญิงสักที พ่อบ้านโทรศัพท์ไปจัดการเรื่องที่พักริมทะเลสาบให้คุณหนู

                ทะเลสาบที่ร่มรื่นกระแสลมที่พัดมาเอื่อยๆต้นไม้หลากสีสันกำลังเสียดสีล้อลมอย่างหรรษา แต่กรีนแลนด์กลับนั่งอยู่เพียงลำพังมองทุกสิ่งไม่ไหวติง พ่อบ้านที่ตามมาด้วยได้แต่นั่งสังเกตการณ์อยู่เงียบๆไม่ไกลกันนัก ที่พักริมทะเลสาบมีผู้คนนั่งรถกอล์ฟผ่านไปเป็นคู่เป็นครอบครัว แต่นางฟ้าของพ่อบ้านนั่งอยู่เพียงลำพัง ถ้าย้อนเหตุการณ์กลับไปเมื่อช่วงเช้ารถของตระกูลเฟรดเดอริกจอดเทียบหน้าบ้านสาวงามของเมืองสวนสวย เธอมีรอยยิ้มที่ทำให้โลกสว่างสดใสแต่เมื่อพ่อบ้านเปิดประตูรถให้เธอได้นั่ง ที่นั่งเคียงข้างว่างเปล่า เธอหันไปหาชายชราที่ปิดประตูให้เธอแล้วนั่งคู่หน้าคนขับรถ โลกที่สดใสเคลื่อนที่เข้าหลังปุยเมฆไม่ยิ้มแชเชือนออกมาทักทายอีกเมื่อทราบว่าจิโลมีผ่าตัดคนไข้ด่วน น้ำตาของเธอคลอหน่วยที่ดวงตากลมโตทั้งสองข้าง พ่อบ้านเข้าใจดีหญิงสาวเผชิญกับความผิดหวังอีกครา นางฟ้าของเมืองมีใจให้คุณหนูจิโลที่ไม่สะทกสะท้านสาวใดคงจะเจ็บปวดที่คุณหนูของเขาเหมือนพระอิฐพระปูนสมเป็นเทพที่แกะสลักในโบสถ์ก็ไม่ปาน ในเมื่อแสดงสีหน้าเป็นอย่างเดียวคือไร้ความรู้สึก มีเพียงคำขอโทษที่ฝากบอกว่าติดภารกิจสำคัญ กรีนแลนด์มองทุกอย่างด้วยสายตาว่างเปล่าแต่สักพักก็ได้ผ้าคลุมไหล่ เธอคิดว่าเป็นพ่อบ้านจึงเอ่ยขอบคุณในน้ำใจนี้แต่พอหันกลับมามองเป็นจิโลที่หน้าตาอิดโรยพอสมควรทักเธอด้วยการนั่งไม่ไกลจากเธอ แล้วพ่อบ้านที่รีบเดินเข้ามารินน้ำส้มให้ดื่ม หลังจิบน้ำแล้วเขากล่าวว่าวันนี้เขาไม่ได้ผิดสัญญาที่ให้ไว้กับเธอแน่นอนว่าจะมาอยู่เป็นเพื่อนเธอ หญิงสาวที่น้ำตาคลออยู่แล้วก็รินไหลอาบข้างแก้มลุกไปสวมกอดจิโล ซึ่งอยู่ในความประทับใจของพ่อบ้านและบรรดาคนขับรถ จิโลล้อเธอด้วยคำว่าก็คุณอุตส่าห์แต่งตัวสวยมาอวดผมไม่ใช่หรอ เธอตอบกลับด้วยการทุบอกจิโลดังปั๊ก เธอกล่าวเอ่ยชวนจิโลเดินเล่นรอบๆ แต่เขาเรียกให้คนขับรถไปนำรถกอล์ฟมาแทน ทั้งคณะจึงได้เดินทางวนรอบสวนทะเลสาบอย่างดื่มด่ำบรรยากาศที่แสนอบอุ่นนี้ และแวะพักจุดว่ายน้ำซึ่งพ่อบ้านก็เตรียมทุกอย่างไว้ให้อยู่แล้ว ถึงมันจะเข้าช่วงบ่ายแต่อากาศดีจิโลเลยขอนอนแช่น้ำใกล้ๆฝั่ง มีเพียงกรีนแลนด์ที่ว่ายไปมากับกลุ่มคนที่มาพักผ่อนเช่นเธอ พ่อบ้านหาผ้าเย็นมาประคบบ่าคุณหนูของเขาที่คงล้าจากการเป็นแพทย์ผู้ช่วยผ่าตัดมา คนขับรถที่มาด้วยจับสายตามองกรีนแลนด์ไม่ให้คลาดสายตา เพราะรู้ดีว่าเธอซุกซนขนาดไหนจากกิติศัพท์ที่ลือกันมาปากต่อปาก คราวนี้ไม่น่าเป็นห่วงมีเพียงคุณชายที่เดินไปข้างบันไดทางขึ้นจากทะเลสาบ แล้วห่อหุ้มคลุมตัวนางฟ้าด้วยผ้าขนหนูผืนหนา เพื่อให้รอดพ้นจากสายตานับสิบของเหล่าบรรดานักท่องเที่ยวที่สนใจสัดส่วนของเธอ

                ตอนนั่งรถกลับมาพร้อมกันจิโลแทบไม่คุยกับเธอเลย คงเหนื่อยมาตะลอนกับเธออีกจึงหมดแรง เธอจับแขนเขาอย่างถือวิสาสะนวดให้คลายเมื่อย จิโลไม่ปฏิเสธการกระทำของเธอนอกจากกล่าวขอบคุณแล้วมองเธอนวดแขนของเขาไปตลอดทาง กรีนแลนด์พยามยามก้มหน้าก้มตาไม่สบสายตาเข้าจังๆกับจิโลเพราะกลัวใจสั่นไหวแปลกๆ พ่อบ้านรู้ดีว่าคุณชายมีเสน่ห์ดึงดูดเพศตรงข้ามต่อให้ไม่ได้ตั้งใจทำก็ตาม แต่คราวนี้มีความอ่อนโยนแฝงอยู่ในแววตาคุณหนูของบ้าน  เฟรดเดอริกกำลังมองเธออย่างสนใจแล้วสิท่า กรีนแลนด์ลอบมองตอนจิโลเผลอแล้วอมยิ้มอย่างมีความสุข เมื่อถึงห้องนอนของตนเองเธอมองรูปถ่ายในงานเต้นรำครั้งแรกของเขากับเธอ เธอรู้ใจตัวเองดีแล้วว่าไม่อาจสามารถตัดใจจากชายคนนี้ได้เลย มีแต่จะสุขปนทุกข์เรื่อยมาจนเธอไม่อยากหักห้ามใจตัวเองอีกให้เสียเวลา เธอก็ขอมองเขาอยู่อย่างนี้ ได้คุยกันอย่างนี้ต่อไป ไม่เรียกร้องสิ่งใดเพื่อให้ได้ตัวเขามาเธอยอมอยู่คนเดียวเพื่อรักจิโลต่อไป กรีนแลนด์กอดตุ๊กตาหมีที่ได้จากแฟนเก่าในอดีตของเธอ พ่อกับแม่ที่แอบดูข้างประตูถอนหายใจยาวที่ลูกสาวเพียงคนเดียว เริ่มจะกลับมามุ่งมั่นกับชายหนุ่มที่เขาทั้งสองเคยฝันอยากให้ลูกได้ดีมีสุข

                กรอบรูปอันใหม่ถูกตั้งไม่ไกลจากโต๊ะอาหารพ่อและแม่ของจิโลทักว่าไปไหนกันมาไม่ชวนพ่อกับแม่บ้างเลยทันทีที่ดูรูปนี้ จิโลบอกเพียงว่าไปกับเพื่อน บังเอิญมีความชอบที่ตรงกันก็เลยชวนกันไปเท่านั้นเองครับ จู่ๆแม่ของจิโลก็ทักขึ้นมาว่าลูกไม่คิดจะหาสะใภ้เข้าบ้านบ้างรึไง พ่อกับแม่รออยู่นะ จิโลบอกเพียงว่าเขายังไม่คิดเรื่องพวกนี้แล้วลุกจากโต๊ะอาหารผละไปอ่านหนังสือที่อ่านค้างไว้แทน แต่พอนั่งลงไม่นานโต๊ะด้านข้างก็มีรูปของเขากับกรีนแลนด์ตั้งอยู่ แล้วจิโลก็ต้องนั่งนึกถึงสาวตาโตที่แอบมองเขาในรถเมื่อวันก่อน มีรอยช้ำจากการร้องไห้รอเขาถึงอย่างนั้นก็ยังต้องบอกว่าเธอสวยอยู่ดี เธอเป็นคนรักของโทนิค เขารู้ว่าเธอมีเจ้าของแล้ว จิโลเอื้อมมือไปพลิกกรอบรูปให้หันไปทางอื่นแทน สาวใช้ที่รินน้ำชาให้อดพึมพำว่าใจแข็งไม่ได้ก่อนจะทำงอนคุณชายเข็นรถน้ำชาออกไปจากห้องนั่งเล่นนี้ พ่อเข้ามาทักจิโลอีกครั้งเพื่อให้ทบทวนเรื่องหาใครสักคนมาเป็นแฟนเสียที เพราะธุรกิจที่ทำอยู่ต้องมีคนช่วยดู จิโลตอบกลับมาว่าความพอเพียงก็สามารถทำให้คนเราอยู่ได้ไม่ต้องโลภทำอะไรมากมายนัก หรือจะขายลิขสิทธิ์ที่มีอยู่แล้ววางมือเพื่อให้พ่อกับแม่กลับมาอยู่กับเขาบ้างจะดีที่สุด พ่อของเขาตอบกลับมาว่ามันคือความภาคภูมิใจของพ่อในตอนนี้ ไว้พ่อปลดเกษียณแล้วจะคิดอีกทีนะ จิโลส่งสีหน้าเฉยชาให้รับรู้ว่าเขาได้ยินแล้ว แต่เขาจะไม่ทำอย่างที่พ่อกับแม่หวังเป็นแน่

                โทนิคมองกรีนแลนด์ที่จัดดอกไม้อย่างตั้งใจในแจกันของคุณยายคนหนึ่งที่นั่งรอเอากลับบ้านไม่ห่างแล้วก็คุยกันสัพเพเหระ เธอเดินนำโทนิคเข้าไปในสวนดอกไม้ที่เธอกับพ่อดูแล  โทนิคจับหัวไหล่บางให้หันมาเผชิญหน้ากันเพื่อบอกบางสิ่งที่รีบร้อน ผมกำลังจะแต่งงาน เธอใจหายไปแล้วเมื่อได้ยินคำนี้ คนที่เข้าใจเธออีกหนึ่งคนกำลังจะหายไป เธอถามว่าแต่งกับใครเธอเคยรู้จักไหม เขาพยักหน้ารับว่าเป็นเพื่อนสมัยเรียนพ่อเขากับพ่อของเธอเป็นหุ้นส่วนกันต้องการทำสัญญาที่ผูกมัดรุ่นต่อไปให้มีอนาคตที่ก้าวไกลในวงการธุรกิจตอนนี้ เพียงแต่ถ้ากรีนแลนด์ตอบว่าจะแต่งกับเขาเขาจะไปบอกยกเลิกเรื่องทั้งหมดกับผู้ใหญ่เอง เธอส่ายหน้าปฏิเสธและเข้าสวมกอดชายหนุ่มว่าเธอไม่อาจสามารถแต่งงานกับเขาได้ ขอให้เขาพบความสุขกับหญิงสาวที่โชคดีคนนั้นด้วย

                หนังสือพิมพ์บันเทิงทุกฉบับพาดหัวข่าวงานแต่งงานของโทนิคที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้าจากการที่ผู้ใหญ่เห็นดีเห็นงามว่าเหมาะสม จิโลที่ดื่มน้ำชาอยู่อ่านหัวข้อข่าวนี้แล้วสำลักน้ำชาทันที หยิบมือถือกดต่อสายหาเพื่อนหนุ่มเพื่อถามความจริงเพราะวันก่อนเขายังเห็นพวกเพื่อนๆนัดดื่มกัน ตัวเขาเองก็ไปกรีนแลนด์ก็ไป ผู้หญิงที่เป็นข่าวครั้งนี้ก็ไปทุกคนก็วางเฉยแล้ววันนี้มันข่าวอะไรกัน โทนิคได้แต่ฝากให้จิโลดูแลกรีนแลนด์แทนเขาทีเพราะเขาคงไม่ใช่ตัวจริงที่สามารถเข้าไปดูแลหญิงสาวได้อีกแล้ว เธอไม่ต้องการเขาเป็นคู่ชีวิตเขาอยากจะรักผู้ชายที่ชื่อจิโลข้างเดียวอย่างนี้ต่อไป จิโลวางสายโทนิค แล้วมองกรอบรูปนางฟ้าตัวน้อยที่ยิ้มให้เขาในตอนนี้ จิโลหยิบกุญแจรถขับออกไปหาเธอที่บ้าน เธออยู่ในอาการคนฮัมเพลงตอนทำขนมเค้กในครัวดูมีความสุข ทั้งที่น่าจะโศกกับเรื่องนี้ไม่ใช่หรือ พอเธอเห็นจิโลก็กรีดร้องแล้วรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตา ชายหนุ่มนั่งมองหญิงสาวที่เจริญอาหารจากเค้กที่อบเสร็จใหม่ๆตรงหน้า เธอตอบตรงๆว่าเธอรู้ข่าวนี้เป็นคนแรกเพราะโทนิคมาขอเธอแต่งงาน แต่เธอชอบเขามากกว่าจึงปฏิเสธชายหนุ่มแสนดีไป ถ้าถามว่าเสียดายไหม ก็คงมีบ้างแต่คงไม่ต่างจากตอนที่เคยเป็นแฟนกันมาก่อนเมื่อนานมาแล้ว ยังไงก็ยังนัดทานข้าวกันได้ จิโลอึ้งกับคำตอบที่เธอยึดติดอยู่กับเขาไม่เปลี่ยนแปลง เขาบอกเธอว่ามันจะดีหรอที่มาชอบเขาทั้งที่เขาเห็นเธอเป็นเพื่อนสนิทคนหนึ่ง เธอบอกก็ยังดีกว่าไม่รู้จักกันนี่นา จิโลเปรยว่าคุณน่าจะตอบตกลงกับโทนิคจะมีความสุขกว่า เธอตอบว่าไม่มีใครรู้ใจฉันได้ดีกว่าตัวฉันนะคะว่าอยู่ที่ไหนจะสุขกว่า จิโลแย่งเค้กที่เธอกินอยู่ไปเก็บเข้าตู้เย็น แล้วพาเธอขึ้นรถไปวัดตัวตัดชุดใส่ไปงานแต่งของโทนิคคราวนี้ จิโลโทรถามโทนิคว่าธีมงานคืออะไรกำลังจะสั่งช่างให้ตัดชุดของกรีนแลนด์อยู่ โทนิคตอบว่าเป็นชุดประจำเมืองก็พอ จิโลพยักหน้าเข้าใจแล้วเลือกแบบในหนังสือให้ช่างตัดชุดเย็บให้ทันตามกำหนดการที่โทนิคส่งเมล์มาทางทวิตเตอร์ให้แขกผู้ร่วมงานทราบรายละเอียด จิโลไม่สนใจนักข่าวก๊อซซิปที่มารุมถ่ายภาพเขาทั้งคู่ที่มาตัดชุดด้วยกันวันนี้ เขาส่งบัตรทองให้ทางร้านรูดการ์ดชำระเงินแล้วจูงมือกรีนแลนด์ไปเข้าร้านทำผมต่อเพื่อนัดช่างทำผมและช่างแต่งหน้าให้แต่งเข้ากับชุดที่เขาเลือกให้เธอ เธอยอมตามใจเขาทั้งที่ตนเองไม่ได้เลือกชุดเลือกแบบผมเลือกสักทรง เธอเองก็ไม่เข้าใจเช่นกันว่าชายหนุ่มเป็นอะไรถึงได้นึกคึกคักพาเธอมาทำอะไรๆหลายอย่างเหมือนคนเป็นแฟนคนก่อนๆของเธอทำให้ หรือเพราะเธอเป็นสาวชาวบ้านธรรมดาที่ถ้าเข้างานแต่งอดีตแฟนอย่างธรรมดาก็คงโดนตำหนิต่อฝ่ายชายได้กระมังว่าไม่มีความเหมาะสมตั้งแต่ต้น จะเสียหน้าทั้งสองฝ่ายมากกว่า เธอหยิบคุกกี้ที่ทางร้านยกมาให้กินไม่หยุดปาก จนจิโลตีมือเธอให้วางลง เธอไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมต้องตีมือเธอด้วย ก็เพียงแค่เธอไม่อยากรักษาภาพพจน์ต่อหน้าเขาที่รู้จักเธอมานาน...เสียจนรู้ว่าเธอไม่ได้เสแสร้งแกล้งทำ

                โทนิคมองงานฉลองสมรสที่ทุกคนต่างพากันชื่นชมว่าจัดงานได้ดี สวยเหมาะกับเจ้าสาวที่ฉีกยิ้มกว้างเมื่อพิธีช่วงบ่ายที่เข้าพิธีสาบานรักต่อหน้าพระเจ้า เขากลับต้องกลืนก้อนแข็งๆในลำคอเอาไว้ไม่รู้ตั้งเท่าไหร่เพื่อให้มีคำพูดที่สวยหรูตามที่ได้ท่องจำจากเลขาคนงามคอยช่วยเหลือและทำให้เจ้าสาวซาบซึ้งน้ำตาคลอ และฝ่ายพ่อแม่ของเขาก็ปรบมือให้กับคำสาบานเหล่านั้นที่เขาฝืนใจพูดออกมาได้อย่างไหลลื่น โทนิคมองหาคนที่สวยที่สุดในเมืองสวนสวยนี้เธอดูดีและสง่างามเคียงข้างจิโลที่ทำให้ช่างภาพสนใจได้จากหลายสำนักข่าว เธอมีแก้มอมชมพูและออกจะปลาบปลื้มที่จิโลยอมให้ควงแขนแม้จะมาในฐานะเพื่อนสนิทของฝ่ายเจ้าบ่าวทั้งคู่ก็ตาม ผู้หญิงที่คนทั้งเมืองหมายตามีเพียงจิโลกับผู้มีเจ้าของแล้วเท่านั้นที่จะไม่สนใจเธอฉันท์ชู้สาว เจ้าสาวของเขาแอบลอบมองกรีนแลนด์แล้วพลั้งปากถึงความสัมพันธ์ที่คนทั้งเมืองต่างก็ทราบดีว่าเขากับเธอเคยเป็นแฟนกันมาก่อน โทนิคได้แต่นิ่งเงียบแล้วไม่ตอบโต้เขาภาวนาในใจว่าสักวันการแต่งงานครั้งนี้จะสามารถทำให้เขากับเธอได้รักกันขึ้นมา จิโลเดินมาคุยกับเขาและอวยพรอีกครั้ง เขาบอกฝากดูแลกรีนแลนด์แทนเขาด้วยที่คงกลับไปดูแลเธออีกไม่ได้แล้ว จิโลไม่รับปากนอกจากเสไปดื่มไวน์แทน โทนิคก็พอมองออกได้ลางๆว่าจิโลก็เริ่มสนใจกรีนแลนด์อยู่บ้างกับเพื่อนปากแข็งที่ไม่รู้ใจตนเองคนนี้

                กรีนแลนด์มองชายหนุ่มทั้งสองที่คงคุยกันเรื่องการเข้าหอกระมัง เธอก็ได้แต่เงียบแล้วให้ช่างภาพในงานเก็บภาพไปเรื่อยมีเจ้าของนิตยสารติดต่อขอให้เธอไปขึ้นปกชุดเจ้าสาวเพื่อเป็นกระแสบ้าง เธอก็ส่ายหน้าปฏิเสธแต่จิโลกลับตอบรับให้แทนแล้วตัดสินใจนัดแนะเวลาให้ด้วยจนเธอตามเขาไม่ทันอีกแล้ว และแถมยังผลักให้เธอไปเต้นรำกับโทนิคโดยการขออนุญาตกับเจ้าสาวให้ด้วย เธอบ่นให้โทนิคฟังถึงการที่เขาจับเธอแปลงโฉมมาสองสามวันนี้ไหนจะเรื่องการแต่งห้องนอนเธอใหม่รวมถึงพาเธอไปโรงพยาบาลเพื่อไปช่วยทำงานอีกด้วย โทนิคได้ฟังก็อมยิ้มเข้าใจแล้วว่าเพื่อนชายต้องการหาทางปลอบใจสาวตรงหน้าโดยการเข้าใจผิดว่าเธอเป็นโรคเศร้าซึมหลบในไม่แสดงออก และหาอะไรให้เธอทำนี่เอง เธอคงมีส่วนบอกให้จิโลเข้าใจว่าเขากับเธอคบกัน กรีนแลนด์ทำท่างอนใส่ที่เห็นโทนิคยิ้มให้เธออย่างรู้อะไรบางอย่าง โทนิคกอดเธอแล้วดึงเธอออกห่างให้หันไปทางจิโลที่จดคิวงานให้เธออย่างสนุกสนาน กรีนแลนด์รีบวิ่งไปดูตารางงานที่ฝ่ายชายรับมาจากเจ้าของงานต่างๆแล้วเริ่มบอกว่าเขาวุ่นวายกับเธอมากเกินไปแล้ว ก่อนเดินถือตารางออกนอกงานไป จิโลรีบโบกมือลาโทนิคแล้ววิ่งตามกรีนแลนด์ไป

                เขาวิ่งตามเธอออกมาแล้วเป็นฝ่ายลากเธอขึ้นรถเอง เธอนั่งเงียบเขาจึงเริ่มอธิบายว่านี่เป็นโอกาสที่ดีที่เธอจะได้เลือกงานที่คู่ควรกับเธอไม่เหมือนกับที่ผ่านๆมาที่ต้องเกรงใจคนโน้นคนนี้แล้วบางงานเธอก็ถูกลวมลามจากเจ้าของงาน เขาจำได้ถึงงานในอดีตที่เธอไม่กล้าปฏิเสธและเขาเดินผ่านไปพอดีจึงได้ช่วยเธอออกมาได้ทันเวลา เธอตอบกลับทันทีว่าเธอจัดการปัญหานั่นได้ เขามองผู้หญิงที่เชิดหน้ามองเขาอย่างโกรธเคือง เขาบอกต่อเพียงว่าจะให้คนที่บ้านขับรถมารับเธอไปทำงานที่ได้รับปากไปแล้วในวันนี้แน่นอน เธอถลึงตาให้เขาที่หันไปขับรถต่อไม่สนใจเธออีก จนรถจอดสนิทเธอถึงได้รู้ว่านี่ไม่ใช่บ้านเธอและบ้านเขาแต่เป็นทะเล เธอลงจากรถมองทุกสิ่งรอบด้านที่เงียบสงบ จิโลเปิดท้ายรถหยิบผ้าคลุมมาปูที่พื้นไม่ไกลจากรถ แล้วหยิบแก้วเหล้ามาสองใบเพื่อให้เธอนั่งดื่มฉลองงานแต่งของเพื่อนที่เขารักเป็นการยุติการทะเลาะกันของสงครามเย็น เธอไม่เข้าใจเขาเลยว่าทำไมเขาถึงนึกครึ้มใจอยากดื่มเหล้ากับเธอตอนนี้  เธอตัดสินใจเดินเหยียบน้ำทะเลไปเรื่อยๆ เขานั่งมองอยู่ริมหาดหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปกรีนแลนด์ไม่รู้ตัว เธอเหมือนเทพธิดาที่ลงมาพื้นโลกชุดที่เธอใส่ก็สวยใสดูสบายตา ทุกอย่างดูลงตัว แล้วเธอก็ชักเบื่อที่เขาไม่เดินตามไปง้อจึงเดินกลับมานั่งข้างเขาแล้วดื่มเหล้า ไม่นานเธอก็ชี้ให้ดูดาวตก เขารีบบอกให้เธออธิษฐาน เธอตะโกนออกมาว่าขอให้เจอเนื้อคู่สักทีเถอะ เขาขำเธอปากบอกว่าชอบเขาแต่ก็ยังหาเนื้อคู่ต่อ เธอหันมามองเขาฉันก็จะชอบคุณต่อไปแบบนี้ แต่ถ้าเกิดวันหนึ่งคุณแต่งงานไปฉันก็ต้องมองหาเนื้อคู่สิเพราะมันบอกได้ว่าคุณไม่ใช่คู่ของฉันถึงแม้ว่าฉันจะเคยเป็นผู้หญิงที่โชคดีกว่าใครๆที่ได้ครอบครองคุณตั้งหนึ่งคืนเชียวนะ หรือไม่คุณนั่นแหละที่โชคดีได้อยู่กับฉันตั้งคืนหนึ่ง เพราะผู้ชายส่วนใหญ่ฝันเห็นฉันก่อนนอนเท่านั้นเองนะคะ

                จิโลมองดวงตะวันขึ้นริมขอบทะเล ไม่น่าเชื่อว่าทั้งคู่จะนั่งอยู่ด้วยกันโดยไม่พูดอะไรกันนอกจากมองคลื่นทะเล มองดวงดาว กรีนแลนด์วิ่งไปถ่ายรูปแสงแรกของวันและวิ่งไล่จับปูมาให้เขาถ่ายรูปให้ ใครที่เดินผ่านมาในยามเช้าคงแปลกใจแน่ที่ได้เห็นคู่หนุ่มสาวในชุดออกงานกลางคืนมาวิ่งไล่จับถ่ายปู ถ่ายทะเล กรีนแลนด์ยิ้มให้กล้องอย่างสดใส จิโลตัดสินใจขับรถพาไปหาที่พักแล้วอาบน้ำเปลี่ยนชุดเสียใหม่แล้วหาข้าวเช้าทานกัน แม้ยามที่ไม่มีเครื่องสำอางไม่ได้ใส่เสื้อผ้าราคาแพงพวกเขาก็ยังเป็นที่สนใจของคนในหมู่บ้านเล็กๆแห่งนี้ กรีนแลนด์มองริมฝีปากสีเปลือยของจิโลที่ยกมุมปากขึ้นเสมอยามเธอร้องเพลงทุ่งดอกไม้ที่ใช้เล่นกับเด็กในโรงพยาบาล มันทำให้เธออยากหยุดเวลาตอนนี้เอาไว้เพื่อที่จะจดจำทุกๆรอยยิ้มที่มีความหมายจากชายที่เธอหลงรัก ผู้ชายที่มีมาดอยู่ตลอดเวลาแต่ถ้ารู้จักตัวตนที่แท้จริงแล้วชายผู้นี้ก็เป็นเพียงคนธรรมดาที่รู้จักกับความผิดหวังจากคนรักและครอบครัวการแสดงออกจึงนิ่งเฉยก็เท่านั้นเอง จิโลมองดวงตาที่ยังดูสดใสอยู่ได้ตลอดทั้งคืนที่ผ่านมาจวบจนตอนนี้แปดโมงกว่าแล้วมันยังใสแจ๋ว เขามองอาการเป็นเด็กไม่รู้จักโตของเธออย่างไม่รู้เบื่อ ทั้งที่แต่ก่อนที่รู้จักกันมาถึงเธอจะร่าเริงเพียงใดอย่างมากก็จะไม่สุงสิงกับเขาหรือเข้าใกล้ได้ในระยะสายตามองเห็นเท่านั้น ออกจะดูเป็นเด็กสาวในสังคมชั้นสูงด้วยซ้ำไป เวลาและประสบการณ์ทำให้เธอเปลี่ยนไปและตัวเขาเองก็คงเปลี่ยนไปไม่มากก็น้อยเช่นกัน อย่างน้อยๆวันนี้เธอสอนให้เขาได้เป่าใบไม้เป็น สอนให้ดูดาวเหนือที่จะสว่างมากตอนใกล้รุ่งทั้งที่ทุกทีเขามักจะสนใจแต่ดวงจันทร์กับดาวนักษัตรที่ต้องออกสอบในวิชาวิทยาศาสตร์สมัยเรียนเกรดห้า ตอนนี้เธอคงจะเหนื่อยแล้วจิโลเห็นอาการหาวอยู่หลายครา จึงได้ชวนเธอกลับที่พักแล้วนอนให้เต็มที่เขาจะไปปลุกเธอยามเย็นแน่นอน จิโลพอจะเบาใจได้จากอาการที่ไม่ได้ดูเสียใจเท่าใดกับการที่คนรักของเธอโทนิคเข้าพิธีวิวาห์เมื่อวาน

                กรีนแลนด์ไม่เข้าใจตนเองเช่นกันที่เมื่อสองชั่วโมงก่อนเธอปฏิเสธการจุมพิตที่ข้างแก้มจากจิโลคนที่เธอรอมาทั้งชีวิตเมื่อเขาอยากเอ่ยลาก่อนส่งเธอเข้าบ้าน เธอกลับถอยหน้าออกมาอีกเพียงแค่เซ็นต์เดียวเท่านั้นแท้ๆ และตอนนี้เธอกลับมานึกเสียดายอย่างที่สุดหน้ากระจกเท่านั้นที่เธอทำได้ตอนนี้ เธออยากย้อนเวลาแล้วเป็นฝ่ายดึงจิโลเข้ามาจูบเองคงจะดี เธอถอดเสื้อผ้าออกเพื่อจะอาบน้ำสังเกตตนเองในกระจกอีกครั้ง ร่างกายที่ซูบซีดและรอยช้ำตรงเนินอกที่ดูผิดปกติมันทำเธอเจ็บขึ้นทุกวัน ในตอนนี้เธอได้แต่ถอนหายใจและคิดว่าเรื่องนี้เธอไม่ควรให้เขา...รู้

                อันตาชายหนุ่มที่ขับรถมารับกรีนแลนด์ถึงหน้าบ้านทักทายพ่อแม่ของเธอก่อนที่ทั้งคู่จะฝากฝังและจะปิดเรื่องนี้ให้เป็นความลับที่สุด เธอกอดเขาและกล่าวขอบคุณในเรื่องที่เธอขอร้องเขาไว้ ทั้งคู่ขับรถออกไปได้ไม่นานพ่อบ้านของจิโลก็มาหาเพื่อตามหญิงสาวไปทำงานตามตารางเวลาที่คุณชายได้รับงานให้ แต่ต้องผิดหวังและหาสาวคนอื่นไปทำงานแทนแก้ตารางงานจนปั่นป่วนไม่น้อย พ่อบ้านปิดข่าวนี้ไม่ให้คุณชายทราบเรื่องเพราะติดสัมมนาที่ฝรั่งเศส

                อันตาลูบหน้าผากและเส้นผมที่เงางามพร้อมปลอบโยนว่าเธอจะปลอดภัยกับการผ่าตัดครั้งนี้ เพราะเธอมาถึงมือหมอที่ดีที่สุดคนหนึ่ง กรีนแลนด์รีบบอกว่าถ้าเธอตื่นขึ้นมาล่ะก็เขาต้องอยู่ตรงหน้าเธอ อันตาพยักหน้าตอบรับ แล้วโลกของเธอก็ดับลงเมื่อยาสลบทำงานเต็มที่ อันตาทำงานไปด้วยบนหน้าจอแท๊บเลตพลางนั่งเฝ้ากรีนแลนด์ให้ฟื้นจากการผ่าตัดเมื่อสามชั่วโมงก่อน เธอยังต้องเฝ้าดูอาการจากหมออีกหลายวัน การผ่าตัดซี้ดคราวนี้ทำเธอใจแป้วเขารู้เขาและเธอเองก็กลัวอาการจะลุกลามเป็นอย่างอื่น ที่มันหนักว่า

                พ่อบ้านรู้สึกได้ถึงอารมณ์ที่ไม่พึงประสงค์ของคุณหนูแห่งบ้านที่รู้แค่ว่าเธอหนีหน้ามาหลายวันแล้ว ใช่เธอคนนั้นที่มีรูปแฝงอยู่ทั่วคฤหาสน์แห่งนี้ กรีนแลนด์ได้ผิดนัดกับงานที่จิโลฝากฝังให้ทำจนต้องยกเลิกไปอย่างไม่มีกำหนดการ นักข่าวจึงเอาไปตีความว่าจิโลหึงในความสวยเก็บไว้ดูคนเดียว แลกระแสข่าวอีกหลายกระแสที่จู่โจมถึงคุณหนูเขาที่ช่างหานางแบบแทนได้แบบทันใจเจ้าของงาน เป็นพ่อบุญทุ่มเพราะรักนางฟ้าจริงจังจนจะเข้าพิธีแต่งงานร่วมกันสิ้นปีนี้ ถ้าคุณหนูเขาสนใจข่าวนี้บ้างก็คงดีที่มีแต่คนจับคู่ให้กังขา เสียงปิดหนังสือเสียงดังพอที่จะทำให้พ่อบ้านเดินเข้าไปใกล้เพื่อไต่ถาม จิโลส่ายหน้าแล้วถามพ่อบ้านแทนว่าได้ข่าวอะไรของ ‘เธอบ้าง’ พ่อบ้านส่ายหน้ากลับเป็นคำตอบ จิโลถอนหายใจหันไปหยิบกรอบรูปที่ครั้งหนึ่งเขาจับคว่ำไว้ให้หงายขึ้นมาส่งยิ้มใสให้อีกครั้ง เธอไปอยู่ที่ไหนเกลียดฉันแล้วรึไร

                อันตาดูแลกรีนแลนด์ไม่ห่างเธอเปราะบางสำหรับเขาเวลาที่นอนป่วยอยู่อย่างนี้ แต่เมื่อลุกเหินเดินปกติเธอเป็นนางฟ้าแสนซนแข็งแรงมากกว่าที่เป็นอยู่เท่าที่รู้จักกันมา อันตากุมมือที่เย็นแต่ก็นุ่มอยู่นั้นแนบแก้มตนเองแล้วปล่อยให้ตนเองจมอยู่กับอดีตของเขาและเธอ อดีตที่เคยทำเขาเจ็บปวดที่ไปเล่นกับไฟเย็นจากการได้พบกันครั้งแรก

                เด็กสาวที่นั่งอยู่ริมขอบสระน้ำในงานปาร์ตี้เป็นอะไรที่สะดุดตาหนุ่มๆทั้งงานเลี้ยงเพียงแต่เธอไม่ได้ใส่ใจแล้วปล่อยใจให้ล่องลอยไปหาชายหนุ่มที่ชื่อจิโลที่อยู่คลอเคลียรีเบคก้าแฟนสาวอย่างหวงแหนอีกมุมหนึ่งของบาร์บนฝั่งตรงข้าม อันตาไม่ได้รู่เรื่องนี้นอกจากเห็นเพียงแค่เธอเหม่อเท่านั้น เขาเดินไปนั่งข้างเธอ แล้วเธอก็หันกลับมามองเขา แม้ว่าจะเรียนกันคนละห้อง คนละชั้นปีแต่กรีนแลนด์ที่มักจะเป็นตัวแทนโรงเรียนก็จำอันตาได้เพราะเขาก็เล่นเปียโนเหมือนจิโลและเข้าแข่งขันหรือเล่นให้กับงานโรงเรียนอยู่บ่อยๆ เขาพูดตรงๆว่าฉันชอบเธอวันนี้มีโอกาสดีๆแล้วขอจีบเธอเป็นแฟนเลยได้ไหม กรีนแลนด์ฟังการทักทายที่สั้นได้ใจความของการมานั่งข้างเธอยังไม่ถึงหนึ่งนาทีดี เธอหันไปมองคู่จิโลที่จูบกันอย่างน่ารัก แต่สำหรับเธอมันรู้สึกมีก้อนบางอย่างอยู่ในคอเธอเลือกที่จะหันมาคุยกันอันตาต่อเพื่อเลี่ยงภาพบาดตานั้นทิ้งไป คุณมีอะไรให้ฉันต้องตอบตกลงบ้างล่ะ เขาตอบออกไปว่าผมจริงใจ เธอก็ตอบกลับว่าทุกคนที่เข้ามาหาฉันก็พูดแบบนี้ ผมไม่ได้หวังให้เราต้องเป็นแฟนแบบฟันแล้วทิ้งสักหน่อย แต่ผมอยากมีเรื่องราวดีๆในชีวิตร่วมกับคุณในตอนนี้ไปเรื่อยๆไม่ต้องถึงกับต้องโตจนเรียนจบแล้วแต่งงานแต่เท่านี้ จะเริ่มจากการเป็นเพื่อนร่วมโลกก่อนก็ได้นะถ้าคุณไม่คิดว่าผมเป็นมลพิษทางอากาศสำหรับคุณ เด็กสาวหัวเราะออกมา ก่อนจะชนแก้วค็อกเทลสีสวยกับแก้วของเขา ยินดีที่คุณจะได้เป็นแฟนกับฉันนะคะโดยมีเงื่อนไขว่าถ้าฉันเบื่อห้ามเกาะติด ถ้าฉันบอกเลิกคุณต้องทำตามอย่างว่าง่ายห้ามต่อรอง เราอาจจะคบกันหนึ่งสัปดาห์ หรือน้อยกว่ามากกว่านั้นฉันไม่รู้แต่ตอนนี้ฉันอยากให้คุณพาฉันไปเปลี่ยนชุดกลับบ้านปาร์ตี้ก็สนุกดี เธอหยุดมองอะไรบางอย่างแล้วลุกขึ้นเดินนำเขาไปเปลี่ยนชุดกลับบ้าน อันตาเดินตามเธอไปอย่างดีใจที่สุดใครๆต่างก็รู้ว่าเธอเข้าหาได้ยากถ้าคุณคิดจีบเธอ เขาทำสำเร็จ

                คุกกี้อบเสร็จใหม่ๆในห้องคหกรรมสาวๆทุกคนฝันอยากจะมอบให้ครอบครัวไม่ก็แฟน กรีนแลนด์ก็คิดแบบนั้นแต่เมื่อเดินไปใกล้ถึงกลุ่มจิโล รีเบคก้าเดินไปควงแขนพร้อมกับจูบเบาๆที่แขนเขาให้รีบแบมือมาชิมคุกกี้ฝีมือเธอ เธอยืนมองไม่แสดงอาการอะไรอันตาก็เดินออกมาจากชั้นเรียนวิ่งมาหาเธอ เธอส่งถุงขนมที่ห่ออย่างดียัดใส่มืออันตาว่าฉันทำเองแต่คงไม่อร่อยนายไปทิ้งให้ทีได้ไหม อันตาดึงกรีนแลนด์เข้ามากอดปลอบใจว่าถึงฝีมือเธอจะไม่เข้าขั้นแต่เธอก็ตั้งใจทำไม่ใช่หรอ เธอมุดหัวอยู่ในอ้อมกอดเขาพยักหน้าซุกกลิ่นโคโลญจ์ที่หอมเย็น ในเวลานั้นเขารู้สึกได้ว่าเธอต้องการเขาให้อยู่ข้างกาย ประธานนักเรียนมาตามทั้งคู่ให้ไปซ้อมการแสดงดนตรีเพื่อเปิดรับนักศึกษาใหม่ ทั้งคู่เดินกุมมือกันไปอย่างเงียบๆ

                จิโลเล่นเปียโนโดยมีรีเบคก้ามานั่งเฝ้าติดขอบเวทีในวันงาน และพอเลิกงานทั้งคู่ก็จูบกันในลานจอดรถที่ไร้ผู้คนมีเพียงกรีนแลนด์ที่เดินมารออันตาที่รถได้เห็นการสวีทโนลิมิตของทั้งคู่ เมื่ออันตามาถึงเธอบอกเขาว่าอยากไปค้างที่บ้านเขาจนอันตาทำเครื่องดนตรีที่ถืออยู่หลุดมือทีเดียว เขาให้สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรเกินเลยถ้าเธอไม่อนุญาต ทั้งคู่นั่งดูรายการวาไรตี้ที่ไปค้นหาสิ่งลี้ลับ เธอปิดตาแต่ก็นั่งข้างเขาเพราะอยากรู้ว่าจะจบอย่างไรทั้งที่เขาก็เพียรบอกให้เปลี่ยนช่องก็ได้เธอส่ายหน้าปฏิเสธ แล้วมองลอดช่องนิ้วมืออย่างลุ้นระทึกอันตามองแก้มใสอย่างชมว่าเธอทำตัวน่ารักจนเขาอยากหอมแก้ม เธอนั่งตัวแข็งมองทีวีบอกทีก็ซุกอยู่ที่อกเขาที พอเธอเงยหน้ามองเขาที่พยายามปลอบเขาก็จุมพิตเธอแผ่วเบา เป็นอันว่าทีวีเลิกดูหันมาทำความรู้จักรสหวานที่ริมฝีปากนุ่มกันแทน เขาละจากการจูบปากเธอมองดวงตาที่กลมโตคู่ใสเห็นเขาในแววตาคู่นี้ กรีนแลนด์ลูบใบหน้าอันตาแล้วเขาก็ก้มลงจูบเธออีกครั้ง ด้วยความรู้สึกชอบและหลงรักนางฟ้าแห่งเมืองสวนสวย

                เขายังจำสัญญาว่าเราจะมีแต่สิ่งที่ดีให้กันแม้ในยามที่คนทั้งโรงเรียนทราบข่าวว่ารีเบคก้าขอเลิกกับจิโลเพราะเห็นจิโลอยู่ด้วยกันกับผู้หญิงอื่น ใช่อันตารู้ว่าผู้หญิงปริศนาคนนั้นคือใครเพราะเขาเป็นผู้ร่วมเหตุการณ์ระยะไกล ในเทอเรสของห้องกระจกในโรงเรียน จิโลทำน้ำชาหกใส่เสื้อเชิ้ตและกางเกง กรีนแลนด์ที่บังเอิญมาดูต้นไม้ที่เพาะเลี้ยงในวิชาเกษตรอยู่ในละแวกนั้นพอดีจึงเข้าไปถอดเสื้อและซับน้ำตามตัวเขาให้คลายความร้อนและหาน้ำแข็งมาประคบเย็นแถมยังเช็ดคราบน้ำชาจนแห้งแล้วช่วยเขาใส่เสื้อ รีเบคก้า ก็เหมือนสาวทั่วไปที่คิดว่าไม่มีอะไรจะไปสู่นางฟ้าประจำเมืองจึงวิ่งออกจากประตูกระจกไปโดยไม่ไต่ถามอะไรก่อน อันตาที่มาตัดดอกกุหลาบกะให้กรีนแลนด์ในตอนเย็นก็แอบตั้งแต่เธอดูต้นไม้ในกระถางต้นเองแล้วจึงรู้เห็นทุกอย่าง เมื่อจิโลวิ่งตามแฟนสาวไปแล้ว กรีนแลนด์ก็นั่งกุมขมับที่เทอเรสนี้เขาเดินไปยื่นดอกกุหลาบให้เธอสบายใจขึ้น เธอปรับสีหน้าเป็นปกติเธอลูบหลังมืออันตาแล้วกล่าวขอบใจก่อนจะหอมแก้มเขาแต่เขาไม่ปล่อยให้เธอหนีโดยการกอดเอวให้รับจูบหนักแน่นของเขา เธอดึงกลีบกุหลาบมานับเลิก ไม่เลิก ไปเรื่อยๆต่อหน้าเขา เป็นสัญญาณบอกเวลาว่าเธอกำลังเบื่อเขาแล้วเป็นหนึ่งเทอมที่มีความหมายสำรับเด็กผู้ชายอย่างเขาที่ได้ประทับใจในตัวนางฟ้าแสนงาม ‘เราเลิกกันนะขอบใจที่อยู่ข้างฉันโดยไม่บ่น นายทำตามสัญญาที่ให้ไว้ได้ดีมาก’ เขาจำได้ว่าตนเองกอดเธอแล้วร้องไห้เพราะเขารู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอมีใครอีกคนมาตลอดในใจต่อให้พยายามทำดีแค่ไหนเธอก็ไม่เคยรู้ว่าเขาอยากให้เธออยู่กับเขาแล้วไม่เจ็บปวด เธอไม่เคยรู้...ไม่รู้เลยถึงการลด ละ เลิกเรื่องที่ดีที่เขาเคยทำ เขาพยายามอยู่ใกล้เธอให้มากที่สุดแล้ว พยายามแล้วจริงๆ

                ร้องไห้ทำไมฉันฟื้นแล้วนายต้องยิ้มสิ ยิ้มให้ดูหน่อยนายยิ้มแล้วหล่อมากรู้ไหม อันตา เสียงของเธอยังคงไพเราะ อันตาบอกสาวที่นอนบนเตียงเพียงว่า หายป่วยเมื่อไหร่ฉันจะไม่ให้เธอต้องเจ็บเพราะเขาคนนั้นอีกแล้วนะ เราแต่งงานกันแล้วย้ายมาอยู่ที่นี่กันเถอะกรีนแลนด์ หญิงสาวที่ยิ้มไปบ่นไปเมื่อครู่นิ่งเงียบ นายรู้แล้วหรอว่าเขาเป็นใคร อันตาพยักหน้า หญิงสาวบอกให้เขากอดเธอหน่อยแล้วเธอก็สะอื้นว่าทำไมทุกคนรอบตัวเธอต่างรู้ว่าเธอชอบใคร แต่เขาคนที่เธอชอบทำไมไม่เคยรู้อะไรบ้างเลยว่าเธอเจ็บปวดมานานแค่ไหนแล้วทำให้ใครต้องทุกข์แบบอันตามากี่คน อันตาลูบหลังให้เธอเลิกร้องไห้แล้วตอบตกลงที่จะแต่งงานกับเขาจะดีกว่า อย่าทนเจ็บปวดอีกเลย

                จิโลทราบข่าวการผ่าตัดที่กรีนแลนด์แอบไปกับอันตาที่ไหน แล้วผลของการผ่าตัดมันออกมาดีหรือแย่ลง เขาเริ่มจะโกรธเพื่อนสาวจอมแก่นที่ไม่ยอมบอกเขาดีๆเพียงแค่เธอบอก เขาจะบอกกับเพื่อนหมอให้อย่างเรียบร้อยทุกเรื่องทีเดียว เธอไม่ไว้ใจเขาอย่างนั้นกระมัง แต่กลับไปไว้ใจอดีตแฟนเก่าสมัยเรียนไฮสคูลอีกคนในคอลเลคชั่นของเธอ เขาหลับตานึกถึงภาพเธอในจินตนาการว่าป่านนี้เธอจะหายเจ็บรอยแผลผ่าตัดแล้วเดินเล่นอยู่ในโรงพยาบาลเป็นเด็กดีหรือไม่กันหนอ

                กรีนแลนด์ปีนต้นไม้ใหญ่ในโรงพยาบาลภาพช่างผิดเพี้ยนจากที่จิโลจินตนาการไปไกล เธอพักฟื้นมาสองสัปดาห์แล้วมันมากพอให้เธอได้มาชมวิวบนนี้ เมืองที่เธอไม่เคยมา แต่ผู้คนที่นี่บางคนรู้จักเธอแม่หญิงผู้เลื่องชื่อของเมืองสวนสวยและงานถ่ายแบบกับงานโฆษณาแผ่นพับที่เธอทำตั้งแต่ครั้งยังเรียนจนถึงปัจจุบัน บางคนที่คิดไปเองว่าเธอคือกุลสตรีทุกกระเบียดจากงานสังคมฉากหน้าพอพบฉากหลังที่อยู่ไม่สุขหาอะไรทำตลอดเวลา เธอยิ้มให้กับคำชมสั้นว่า กระต่ายหลงป่าเธอก้มลงมองรถที่มาจอดเทียบไม่ไกลจากต้นไม้ต้นนี้แต่คนในรถทำเธอใจไม่ปกติ เมื่อได้สบตากันแววตาคู่นั้นมองเธอมีรอยยิ้มอยู่ในทีแต่ไม่นานกลับเป็นโกรธรึเปล่าเธอไม่แน่ใจ เขายืนมองเธอเหมือนจะบอกนัยๆให้ลงมาสักที เธอตื่นเต้นจนมือที่ยึดกิ่งไม้ไว้ลื่นทำให้ตัวเธอร่วงหล่นลงมา การ์ดของเขารองรับร่างเธอและช่วยประคองให้เธอยืนได้ตรงพอจะมองคนที่สูงกว่าทำตาห้ามปรามไม่ให้เธอพูด เธอเหลียวมองหาพ่อบ้านที่เข้าใจเธอได้ดีกว่าคนตรงหน้ากลับไม่พบ จิโลบอกเพียงว่าพ่อบ้านมีหน้าที่ต้องตามพ่อของเขาไปทำงานอย่างใกล้ชิดในระยะนี้ ผมมารับคุณกลับบ้านอันตาเขาไม่ว่างติดธุระสำคัญกับฝ่ายบริหารบริษัท เธอล่ำลาคนในโรงพยาบาลอยู่แค่สิบห้านาทีจากนั้นก็นั่งเงียบกันไปตลอดทาง เธอมีคำถามมากมายแต่ไม่ได้เอ่ยปากออกมาสักคำนอกจากนั่งหันออกไปนอกรถ อย่างแรกที่เธออยากรู้คือเขามาทำไม รู้สึกกับเธออย่างไรกันแน่ แค่อันตาขอร้องจริงๆหรอ หรือเพราะคิวงานคนอื่นไม่ว่างแล้วเธอเลยต้องกลับไปทำหน้าที่นั้นเข้า หน้าที่งานที่เธอไม่ได้เลือกเองอย่างแน่นอน เขาทำให้เธอแปลกใจกว่าเดิมเมื่อรถจอดที่โรงแรมของคนที่เธอรู้จัก

                จิโลมองกรีนแลนด์ที่งงกับชีวิตเพราะแม่บ้านพาไปใส่ชุดราตรีสีน้ำเงินที่เผยเนินขาสวยๆกับเรียวขางามด้านหน้ากับด้านหลังที่ยาวลากพื้นนิดหน่อย แต่ถ้ามองช่วงบนแขนตุ๊กตาเข้ารูปกับเชือกที่รัดเนินอกให้แน่นกระชับ มีมงกุฎอันเล็กบนเรือนผมที่เก็บเข้ารูปเหมือนประกวดนางงาม เธอถามเขาว่าแค่พามาทานข้าวทำไมต้องแต่งตัวจัดเต็มขนาดนี้ เขาให้เธอควงแขนจนเข้าไปในห้องอาหารลอยฟ้า ทุกคนในที่นี้มองเขาทั้งสองอย่างอึ้งทึ่งแล้วเขาก็ประคองสาวงามเดินไปที่โต๊ะที่มีพ่อแม่ของเขาและพ่อแม่ของเธอนั่งรอยู่ก่อนแล้ว เธอหันมาทางเขาก่อนบอกให้อธิบายว่าที่พ่อบ้านคนสำคัญมาจัดโต๊ะอาหารและเป็นบริกรเสริฟนี้มันคืองานอะไร ‘ฉลองที่เธอออกจากโรงพยาบาลและนับจากคืนนี้ไปเราจะเป็นคู่หมั้นกันอีกสามสัปดาห์ฉันกับเธอเราจะแต่งงานกัน เพราะฉันทนไม่ได้ที่ไม่รู้ว่าเธอหายไปไหนไปกับใครแล้วต้องมากระวนกระวายกลัวเธอตกอยู่ในอันตรายอีก’ เขาสวมแหวนหมั้นให้เธอทันทีที่พูดจบประโยค พ่อบ้านบอกให้ทุกคนในที่นั้นเป็นพยานว่าเขาทั้งคู่หมั้นกันแล้วด้วยการดื่มฉลอง พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายต่างพูดว่ารอลุ้นมาตั้งหลายปีดีดักนึกว่าจะต้องขึ้นคานเป็นโสดไปตลอดไม่มีโอกาสได้อุ้มหลานเหมือนคนอื่นเขา เจ้าของโรงแรมมาแสดงความยินดีด้วยตนเองก่อนจะเปิดฟลอร์กับคุณนายแล้วหลายคู่ที่แค่มานั่งดื่มในที่นี่ก็ลุกขึ้นไปเต้นรำ เธอได้คำตอบแล้วว่าเขาสนใจเธอไหม แล้วทำไมถึงไม่แสดงออกเพราะเขาแสดงออกเฉพาะกับคนที่เขารู้สึกจริงจังด้วยเหมือนกับเธอที่จิโลพยายามปิดบังไว้เพื่อไม่อยากจะเสียใจอีกถ้าเธอมีใครอื่น เธอได้ใจของเขามาครองแล้วในตอนนี้ จิโลกอดแฟนใหม่ที่ตอนนี้ก้มหน้าก้มตาซุกอกเขาพร่ำบ่นว่ารอมานานแล้วกับรักครั้งนี้ขอบคุณที่รักเธอ

                สำนักพิมพ์ที่ติดต่อขอเธอถ่ายแบบชุดเจ้าสาวได้ทำให้เธอขึ้นปกและขายหมดเกลี้ยงในเวลาไม่กี่วันที่วางแผง และเป็นแรงบันดาลใจให้กับผู้หญิงทุกคนที่อยากสวมชุดเจ้าสาว แต่ที่ทำให้ขายดีได้ขนาดนี้เป็นเพราะจิโลยอมสละเวลาว่างมาถ่ายรูปและให้สัมภาษณ์ถึงความสัมพันธ์อันดีระหว่างเขาและกรีนแลนด์  พ่อบ้านซื้อนิตยสารสะสมไว้ในห้องหนังสือของบ้านตระกูลเฟรดเดอริก บรรดาสาวใช้และคนทำสวนต่างตัดเย็บชุดกันจ้าละหวั่น คนขับรถของตระกูลกุลีกุจอช่วยทำความสะอาดพื้นที่ของคฤหาสน์ที่เป็นสถานที่จัดงานแต่งในอีกไม่กี่วัน พ่อแม่ของกรีนแลนด์เองก็นำดอกไม้ในสวนมาตกแต่ง ตัวลูกสาวเองก็ช่วยปีนเช็ดกระจกกับคนงานในบ้าน ทั้งที่เขาเองก็ควรช่วยเหลือครอบครัวบ้าง แต่ติดภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่คืองานผ่าตัดและตรวจรักษาคนไข้ซึ่งมีมาให้ดูแลไม่ขาดสายจนเพื่อนหมอด้วยกันยังบ่นเห็นใจ กรีนแลนด์ยิ้มอย่างมีความสุขส่งให้กับเหล่าเพื่อนชายที่นัดเลี้ยงสละโสดให้เธอซึ่งส่วนมากจะเป็นบรรดาแฟนเก่าของเธอที่ไม่มีอคติอันใด นอกจากจะเขียนป้ายหน้างานว่าขายออกแล้วให้เธอรุมทุบอกเจ้าของความคิดอย่างเคียน โรอัลด์ นอแมน  อันตา หรือโทนิค ที่จับสาวสวยของเมืองโยนไปมาบนอากาศ เธอไม่โกรธอะไรนอกจากกอดพวกเขาให้แน่นมากกว่าเดิม

                พ่อบ้านที่นั่งดูเทปบันทึกงานแต่งงานที่ไม่ได้ใหญ่โตอะไรมากนัก มีคนมางานตามบัตรเทียบเชิญแค่สองร้อยกว่าคนแต่ครอบคลุมทั้งเมือง คุณชายที่ขอแม่สาวน้อยร้อยชั่งได้จับจิตจับใจ และเธอก็ให้คำมั่นที่น้ำตาพวกแม่บ้านคลอหน่วยไม่เว้นแม้กระทั่งคุณชายคนใหม่ของบ้านก็ตาม เธอไม่ได้บอกจะรักชั่วนิจนิรันดร เธอบอกจะรักจนกว่าจิโลจะเข้าใจว่าทุกการกระทำของเธอนั้นบางทีก็ไม่ได้มีเหตุผลอะไรนอกจากความรักที่หล่อเลี้ยงให้เธออยากที่จะอยู่เคียงข้างเขาและตกหลุมรักจิโลมาตั้งแต่เธออายุแค่สิบขวบเท่านั้นเอง เพราะเธอประทับใจที่เขาแต่งเพลงจากใจให้พ่อแม่อย่างไพเราะและมันยังคงอยู่ในความทรงจำที่สักวันอยากให้เขาได้ลงมือมอบสิ่งดีๆให้กับพวกท่านรับฟังอีกสักครั้งนับจากนี้ไป เหมือนที่เธอพยายามมาทั้งชีวิตที่จะเฝ้ามองและแอบทำสิ่งดีๆให้กับเขาแต่เขาไม่เคยรับรู้ต้องมีสักวันที่ท่านจะเข้าใจเช่นกัน พ่อบ้านซับน้ำตาเมื่อรู้ถึงจิตใจอันงดงามที่เข้าใจว่าคุณชายของเขาขาดความรักจากพ่อแม่ในเรื่องที่ท่านทั้งสองไม่เคยทราบเลยว่าคุณชายของเขาพยายามแค่ไหน